Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2021/15213 E. 2021/11263 K. 23.09.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15213
KARAR NO : 2021/11263
KARAR TARİHİ : 23.09.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 7258 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Kolluk görevlilerinin Cumhuriyet Savcısı tarafından yapılan yazılı veya sözlü bir görevlendirme bulunmaksızın olaya el koyup delil toplama faaliyetine giriştikleri, tutanakta Cumhuriyet Savcısının talimatı üzerine hareket edildiğine ilişkin herhangi bir ibareye yer verilmemesi ve arama saatinden 40 dakika sonra düzenlendiği anlaşılan ve Cumhuriyet Savcısının imzasını da ihtiva etmeyen “Cumhuriyet Savcısıyla Telefonda Görüşme ve Salıverme Tutanağından anlaşıldığı, somut olayda;
Sanık ve suçta kullanılan eşya konusunda mahkemece verilmiş usulüne uygun bir arama kararı olmadığı gibi gecikmesinde sakınca olduğu gerekçesiyle Cumhuriyet Savcısı tarafından da verilmiş bir yazılı arama izni bulunmaması karşısında, yapılan aramanın usul ve yasaya aykırı olduğu ve ele geçen delillerin de hukuka aykırı delil niteliğinde olup, Anayasamızın 38. maddesinin 6. fıkrası da “Kanuna aykırı olarak elde edilmiş bulgular delil olarak kabul edilemez.” hükmü ve yine 5271 sayılı CMK’nin 206/2-a, 217/2, 230/1. madde ve fıkraları da hukuka uygun surette elde edilen delillerin kullanılabileceğini, kanuna aykırı elde edilenlerin ise hükme esas alınamayacağı şeklinde açık düzenlemeleri karşısında, Mahkemedeki sorgusunda suçlamayı reddedip bahse konu işyerine maç izlemeye gittiğini savunan sanığın, hukuka aykırı şekilde elde edilen ve suçta kullanıldığı anlaşılan eşyaların delil olarak hükme esas alınamayacağı gözetilerek, beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, 23/09/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.