YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/1301
KARAR NO : 2022/12164
KARAR TARİHİ : 20.09.2022
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan Gümrük İdaresi vekilinin sanık … hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamının incelenmesinde, olay günü kolluk ekiplerince devriye görevi sırasında Vialand önü Çamlık parkı karşısında kaçak sigara satarken görülen sanık …’ın 117 paket gümrük kaçağı sigara ile yakalandığı, mahkemece dinlenen tutanak tanıklarının olayı doğrulayarak Atakan’ın beyanı üzerine 5 dakika kadar bekledikleri halde başka gelenin olmadığını söylemeleri ve tezgahta suça konu kaçak sigara dışında başka bir eşyanın bulunmaması karşısında, sanık …’ın diğer sanık …’in suçuna iştirak ettiği kabul edilerek atılı suçtan mahkumiyeti yerine suçtan kurtulmaya yönelik savunmasına itibar edilmek suretiyle beraat kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA,
II) Katılan Gümrük İdaresi vekilinin ve sanık …’in, anılan sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
1-Sanık hakkında ek savunma hakkı tanınarak, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. ve 3/10. madde ve fıkraları gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden, doğrudan 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi gereğince yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Kısa kararda sabıka kaydı bulunan sanık hakkında bu gerekçe ile TCK’nun 58.maddesi uygulandığı halde, hükmün gerekçesinde “sanık …’in, ilk kez suç işlediği görülmüş, cezanın sanığın geleceği üzerindeki etkisi dikkate alınarak sanık hakkında TCK’nun 62 maddesi uygulanmıştır” denilmek suretiyle çelişki oluşturulması,
3-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen “Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.” şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
4- Sanık hakkında hem hapis, hem de adli para cezası verildiği ve adli para cezaları için TCK’nun 58.maddesine göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiçbir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK’nun 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
5-İddianamede müsaderesi talep edilmeyen suça konu kaçak eşya hakkında ek savunma hakkı tanınarak bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan Gümrük İdaresi vekilinin ve sanık …’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.