YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/12793
KARAR NO : 2023/3551
KARAR TARİHİ : 11.04.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/491 Esas, 2016/101 Karar
SUÇ : 5188 sayılı Kanun’a muhalefet
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Yürütülen soruşturma neticesinde, sanıkların 5188 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan cezalandırılmaları istemiyle kamu davası açılmıştır.

2.Ceyhan 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.01.2016 tarihli ve 2015/491 Esas, 2016/101 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında, kast ya da taksirlerinin bulunmadığı gerekçesiyle beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz istemi, suç oluştuğundan sanıkların mahkûmiyetlerine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Kolluk görevlileri tarafından yapılan denetim sırasında, Adana’da bulunan Picasso AVM girişinde, hakkında ek kovuşturmaya yer olmadığına karar verilen …’nın özel güvenlik üniforması giymiş halde ve yakasında özel güvenlik kimlik kartı ile durduğunun görüldüğü, yapılan mülakatta …’nın da özel güvenlik görevlisi olarak çalıştığını beyan ettiği anlaşılmıştır.

2.Sanıklar soruşturma aşamasında, kolluk görevlileri tarafından alınan ifadesinde, …’nın görev yerinin değiştirilmesi talebi üzerine, özel güvenlik sertifikasının da bulunduğunu öğrenmeleriyle özel güvenlik görevlisi olarak vazifelendirdiklerini, izin alınması gerektiğini bilmediklerini belirtmişlerdir. Mahkemece alınan beyanlarında ise adı geçen şahsın danışmada görevlendirildiğini, özel güvenlik görevlisi olmadığını savunmuşlardır.

3…. kollukta, sertifikası olduğundan özel güvenlik görevlisi olarak çalışmaya başladığını, 10 gündür bu şekilde çalıştığını belirtmiş, ancak Mahkemede, danışmada görevli olduğunu, eski iş yerinden kalan özel güvenlik kıyafetinin bulunduğunu, o gün tesadüfen o kıyafeti giydiğini beyan etmiştir.

IV. GEREKÇE
1.5188 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinde, kurum ve kuruluşların, gerek özel güvenlik şirketlerinden hizmet almak suretiyle gerekse kendi bünyelerinde istihdam ederek, özel güvenlik bulundurması izne bağlanmış olup, aynı Kanun’un 19 uncu maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde de bu izin alınmadan özel güvenlik istihdam eden kurum ve kuruluşların yöneticileri için hapis veya adlî para cezası öngörülmüştür.

Somut olayda 24.03.2015 tarihli tutanakta, …’nın özel güvenlik kıyafeti giymiş ve yakasında özel güvenlik kimlik kartı takılı olarak, iş yeri girişinde görev yaptığının tespit edilmiş olduğu ve hem …’nın hem de sanıkların bu olguyu ikrar ettikleri anlaşılmakla, sanıkların tüzel kişinin yetkilisi olduklarının belirlenmesi halinde suçun unsurlarının oluşacağı cihetle, sanıkların kast ya da taksirlerinin bulunmadığı şeklindeki yerinde görülmeyen gerekçeyle sanıkların beraatlerine karar verilmesi,

2.Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “24.03.2015” yerine “30.03.2015” olarak gösterilmesi,

Hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ceyhan 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.01.2016 tarihli ve 2015/491 Esas, 2016/101 Karar sayılı kararına yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

11.04.2023 tarihinde karar verildi.