Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2021/11559 E. 2021/11433 K. 30.09.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/11559
KARAR NO : 2021/11433
KARAR TARİHİ : 30.09.2021

Emre itaatsizlikte ısrar suçundan sanık …’ın, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun 87/1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1. maddeleri uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kapatılan Genelkurmay Başkanlığı Askeri Mahkemesinin 24/07/2013 tarihli ve 2013/75 Esas, 2013/189 sayılı kararının 11/03/2014 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde 14/05/2016 tarihinde kasıtlı bir suç işlediğinin ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanması ile 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun 87/1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1. maddeleri uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin ANKARA 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/10/2019 tarihli ve 2019/572 Esas, 2019/826 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 17/03/2020 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/05/2020 tarihli ve KYB. 2020-42340 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamında bulunan adlî sicil kaydına göre, suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesindeki “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir”  hükmü uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarnamesi içeriğindeki hususlar yerinde görüldüğünden, ANKARA 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.10.2019 tarihli, 2019/572 Esas – 2019/826 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nun 309/4-b maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.09.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.