Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2020/5730 E. 2023/3649 K. 13.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5730
KARAR NO : 2023/3649
KARAR TARİHİ : 13.04.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2013/240 E., 2015/507 K.
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Beraat, kaçak eşyanın müsadesi, nakil aracının iadesi
TEMYİZ EDENLER : Katılan … İdaresi vekili, o yer Cumhuriyet savcıları
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Katılan … İdaresi Vekilinin Temyiz Sebepleri
1.Sanığın üzerine atılı suçu işlediği anlaşılmasına rağmen beraatine karar verilmesi ile nakil aracının müsaderesine yer olmadığına dair kararın usul ve kanuna aykırı olduğuna,

2.Re’sen tespit edilecek sebeplerle hükmün bozulması talebine ilişkindir.

2.O Yer Cumhuriyet Savcılarının Temyiz Sebepleri
Sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin anlaşılması nedeniyle sevk maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden beraatine karar verilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğundan hükmün bozulması talebine ilişkindir.

II. GEREKÇE
1.Sanığın yargılama konusu eylemi için, 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun (5607 sayılı Kanun) 3 üncü maddesinin onbirinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği 8 yıllık olağan ve 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.

2.5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde hüküm altına alınan “şüpheli veya sanıklardan birinin savcı huzurunda ifadesinin alınması veya sorguya çekilmesi…halinde, dava zamanaşımı kesilir.” şeklindeki düzenleme dikkate alındığında, sanığın talimat mahkemesinde savunmasının 22.05.2014 tarihinde alındığı ve bu tarihten sonra zamanaşımını kesen başkaca bir nedenin bulunmadığı belirlenmiş, temyiz inceleme tarihine kadar 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşılmıştır.

3.26.06.2013 tarihli Ulusal Marker Tespit Tutanağına göre ele geçen akaryakıtın ulusal marker seviyesinin geçersiz olduğu tespit edildiğinden müsadere edilmesi gerektiği kanaatine varılmıştır.

III. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Hassa Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.04.2015 tarihli ve 2013/240 Esas, 2015/507 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekili ve o yer Cumhuriyet savcılarının temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, davaya konu kaçak eşyanın 5607 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesi birinci fıkrası yollamasıyla 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca MÜSADERESİNE, tasfiye edilmiş ise tasfiye bedelinin Hazineye irad kaydına, dava konusu nakil aracının MÜSADERESİNE YER OLMADIĞINA, trafik tescil kaydı üzerindeki şerhin kaldırılmasına,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle 13.04.2023 tarihinde karar verildi.