Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2020/4221 E. 2022/7593 K. 13.04.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/4221
KARAR NO : 2022/7593
KARAR TARİHİ : 13.04.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Sanık … hakkında hükümlülük, müsadere, sanık … hakkında beraat

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin sanık … hakkında verilen beraat kararı ile sınırlı olduğu gözetilerek, o yer Cumhuriyet Savcısının ve katılan … İdaresi vekilinin bu sanık hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede;
Olay günü … plakalı araçta önleme arama kararına istinaden yapılan aramada bagaj, arka koltuk ve ön koltuk altında 632 karton kaçak sigara ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda, her ne kadar sanık … 10.11.2015 tarihli savunmasında sigaralarla ilgisi olmadığını belirterek suçlamaları kabul etmemişse de, 01.06.2015 tarihinde Cumhuriyet Savcısı tarafından alınan ifadesinde araçtaki sigaraları gördüğünü beyan etmiş olması, ele geçen sigaraların miktarı ve sigaraların bir kısmının arka koltukta görünür olarak bulunması dikkate alındığında, sanığın sigaralardan haberdar olmamasının mümkün olmaması nedeniyle, sanığın mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, o yer Cumhuriyet Savcısının ve katılan … İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
II-Katılan … İdaresi vekilinin ve sanık …’ın bu sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede ise;
1)Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89.maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. ve 3/10. madde ve fıkraları gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2)Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen “Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.” şeklindeki düzenlemenin sanık … lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3)24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre ise;
1)28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81.maddesi ile değişik 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi uyarınca adli para cezasının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebileceği de gözetildiğinde, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilerek kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilmesi,
2)Suça konu kaçak eşyaların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaleti ile TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan … İdaresi vekilinin ve sanık …’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.