Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2020/339 E. 2020/11959 K. 08.09.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/339
KARAR NO : 2020/11959
KARAR TARİHİ : 08.09.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Beraat, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Menemen 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2015/24 Esas – 2015/151 Karar sayılı hükmünün Yargıtay Yüksek 7. Ceza Dairesi’nin 26.03.2019 tarihli kararı ile bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece verilen 11.07.2019 tarihli hükümle Dairemiz kararına direnilmesi suretiyle hüküm tesis edilmiş ise de;
Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre, şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi;
A) Bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak,
B) Bozma kararında tartışılması gereken hususları tartışmak,
C) Bozma sonrasında yapılan araştırmaya, incelemeye, toplanan yeni delillere dayanmak,
D) İlk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak,
Suretiyle verilen hüküm, özde direnme kararı olmayıp bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir hükümdür. Bu nitelikteki bir hükmün temyiz edilmesi halinde ise incelemenin Yargıtay’ın ilgili dairesine ait olduğu gerektiği gözetilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Dairemizin 26.03.2019 tarih, 2017/13719 Esas – 2019/28479 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere; olay tarihinde KOM şube ekiplerince sanığın işlettiği Yavuz Ocakbaşı adlı iş yerinde yapılan kontrollerde bar kısmında tezgah üstünde 3 adet kaçak içkinin ele geçirildiği olayda, içkilerin bulunduğu yer ve yakalanış şekli birlikte değerlendirildiğinde, sanığın ticari kasıtla söz konusu içkileri bulundurduğunun kabulü ile 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa uyarınca mahkumiyeti yerine sanığın savunmasına itibarla yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Yasanın 8/l. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.