YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/9346
KARAR NO : 2023/729
KARAR TARİHİ : 23.01.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/992 E., 2015/1197 K.
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na aykırılık
HÜKÜM : Mahkûmiyet, kaçak eşyanın müsaderesi
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanıklar hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usûlü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.11.2015 tarihli ve 2015/992 Esas, 2015/1197 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na (5607 sayılı Kanun) aykırılık suçundan, aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin beş ve onuncu fıkraları ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesi ve aynı Kanun’un 52 nci maddesinin ikinci fıkrası gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 100,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmalarına, 53 üncü maddesinin
birinci fıkrası gereği hak yoksunluklarına, sanık … hakkında 58 inci maddesi uyarınca mükerrrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, suça konu kaçak eşyanın 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası gereğince müsaderesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanık …’ın temyiz istemi;
Usûl ve yasaya aykırı bulunan kararın bozulmasına
İlişkindir.
2.Sanık …’ın temyiz istemi;
Usûl ve yasaya aykırı bulunan kararın bozulmasına
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.25.08.2015 tarihinde güvenlik güçlerinin yapmış oldukları uygulamada Gaziantep 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 2015/4094 D. İş sayılı kararına istinaden durdurulan Diyarbakır Star firmasına ait yolcu otobüsü durdurulmuştur.
2.Otobüsün 47 no’lu koltuğunda seyahat etmekte olan …’a ait olduğu tespit edilen, otobüsün bagaj kısmındaki 3 adet çanta ve 2 adet siyah renkli poşet içerisinde toplamda muhtelif markalarda 252 karton gümrük kaçağı sigara ele geçirilmiştir.
3.Ele geçirilen sigaralar hakkında kaçak eşyaya mahsus tespit varakası dosya arasına alınmıştır.
4.Sanık …, aşamalardaki savunmalarında, ele geçirilen sigaraların kendisine ait olduğunu, Adana İlinde bu sigaraları satacağını, diğer sanık …’ın sigaralarla bir ilgisinin olmadığını beyan etmiştir.
5.Sanık … soruşturma aşamasındaki ifadesinde, Ömer ile dava dışı esrarı götürmesi için anlaştıklarını akabinde boş bir arazide buluştuklarını, Ömer’in kendisine otobüs bileti ile yolda harcaması için 200 TL para verdiğini ve garaja gitmesi için ticari bir taksi çağırdığını, Ömer’in boş araziye buluşmak için geldiği ticari taksinin bagajında ise 3 valiz ile 3-4 poşet içerisinde sigaraların olduğunu gördüğünü, otobüs hareket ettikten sonra Ömer’in yol kenarında ticari taksi ile beklediğini ve otobüsü durdurarak sigara dolu valizleri otobüs bagajına koyarak 47 no’lu koltuğa oturduğunu; kovuşturma aşamasında alınan savunmasında ise, …’ı tanımadığını, sigaralarla alakasının olmadığını, çelişki sorulduğunda da huzurdaki ifadesinin doğru olduğunu beyan etmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanıklar hakkında kurulan hükümler;
1.10.12.2022 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanıp, aynı gün yürürlüğe giren 7423 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi ile 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin yirmiikinci fıkrasının “23 üncü” fıkrası olarak değiştirildiği gözetilerek, hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 61 inci maddesi ile 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin yirmiikinci fıkrasına eklenen “Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif
olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.” şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine aynı Kanun’un 62 nci maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun’un 5 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı (sanıklara soruşturma aşamasında etkin pişmanlık ihtaratı yapılmadığı, bu cihetle kovuşturma aşamasında yapılacak ihtaratın sanıklar lehine olarak değerlendirilmek suretiyle indirim oranının 1/2 olarak bildirilmesi gerektiği göz önünde tutulmak suretiyle) anlaşılmakla, 5237 sayılı Kanun’un 7 nci maddesi ve 7242 sayılı Kanun’un 63 üncü maddesi ile 5607 sayılı Kanun’a eklenen geçici 12 nci maddesinin ikinci fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2.Dairemizce de kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2014 tarihli, 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar ve 16.05.2017 tarih, 2015/398 Esas ve 2017/272 Karar sayılı kararlarında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanıkların eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
Temyiz incelenmesine konu bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 04.09.2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 10.09.2013 olduğu,
Yapılan Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi sorgulamasında Adana 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/583 Esas, 2015/851 Karar sayılı dosyada suç tarihinin 26.07.2015, iddianame düzenleme tarihinin ise 18.09.2015 olduğu,
Bu dosyalardaki eylemlerin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre sanık …’ın eylemlerinin 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde birleştirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3.5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 tarih ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Ceza ve Güvenli Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un (7242 sayılı Kanun) 10 uncu maddesi ile anılan maddede yapılan değişiklik ve Anayasa Mahkemesi’nin 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Nedenleriyle hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünün (A ve B) bentlerinde açıklanan nedenlerle Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.11.2015 tarihli ve 2015/992 Esas, 2015/1197 Karar sayılı kararına yönelik sanıkların temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.01.2023 tarihinde karar verildi.