Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2019/2605 E. 2019/31948 K. 27.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/2605
KARAR NO : 2019/31948
KARAR TARİHİ : 27.05.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Mahkemenin 2010/376 esas, 2011/119 karar sayılı kararında DİRENİLMESİNE, sanık … hakkında hükümlülük, erteleme

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık …’ın temyiz talebi ile Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin temyiz talebinin dairemizin 2017/46 Esas, 2017/2611 karar sayılı ilamı ile incelendiği ve sanık … hakkında Mahkemenin 06.04.2011 tarih ve 2011/119 karar sayılı ilamı ile verilen mahkumiyet kararının temyiz edilmeksizin kesinleştiği ve anılan sanık yönü ile temyize konu bir karar olmadığından, anılan hususta inceleme yapılmasına yer olmadığına, Gümrük İdaresinin ise suç tarihi itibarıyla suçtan zarar gören olmadığından temyiz talebinin reddine karar verildiği anlaşılmakla, sanık …’ın temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
1. CMK’nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine engel hali bulunmayan sanığın, savunmasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep ettiği nazara alınarak, “eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplam tutarı olan miktarın (4.013.00TL) kamu zararı olduğunun sanığa bildirilmesi gerekirken gümrüklenmiş değerin (5.453.00TL) kamu zararı olduğu bildirilerek sanığın yanıltılması ve ödenmemesi üzerine kamu zararının giderilmediğinden bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.