Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2019/219 E. 2019/30665 K. 29.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/219
KARAR NO : 2019/30665
KARAR TARİHİ : 29.04.2019

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Bölge Adliye Mahkemesi’nce verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Temyize konu hükmün, ilk defa Bölge Adliye Mahkemesi’nce verilen mahkumiyet hükmü olması nazara alınarak, 7165 sayılı Kanunun 7. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 286/2-d. madde ve fıkrasındaki “İlk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve 272. maddenin üçüncü fıkrası kapsamı dışında kalan mahkûmiyet kararları hariç olmak üzere, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları…, temyiz edilemez.” şeklindeki düzenleme uyarınca, temyiz isteğinin reddine dair 06.12.2018 tarihli 2018/687 sayılı ek karar kaldırılarak, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak sanığın müsnet suçtan mahkumiyetine dair 11.09.2018 tarihli hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK’nun 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak sanığın müsnet suçtan mahkumiyetine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile 5271 sayılı CMK’nun 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik temyiz isteminin ESASTAN REDDİNE, 29.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.