YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/9988
KARAR NO : 2018/14742
KARAR TARİHİ : 20.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Müşteki Gümrük İdaresi vekilinin temyiz istemine ilişkin incelemede ;
Suç tarihine ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi’nin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, müşteki Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) O yer Cumhuriyet Savcısının ve sanık müdafiinin temyizine göre yapılan incelemede;
UYAP’ta yapılan kontrolde 08.02.2018 tarihli gerekçeli kararın 26.03.2018 tarihinde onaylanarak Cumhuriyet Savcılığına gönderildiği ve bu suretle o yer Cumhuriyet Savcısının 27.03.2018 tarihli sanık lehine olan temyizi süresinde kabul edildiğinden tebliğnamenin temyiz talebinin reddine ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir
1. Ele geçen eşyanın niteliğine ve suç tarihine göre, sanığın 5752 sayılı Kanun ile değişik 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde suçların işlendiği tarihte yürürlükte olmayan ve sanığın aleyhine olan 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi uyarınca hüküm tesisi,
2. Sanık hakkında 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi uyarınca 3 yıl hapis ve 1200 gün adli para cezası olarak temel ceza belirlendikten sonra TCK’nun 43. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılarak 3 yıl 9 ay hapis ve 1500 gün adli para cezasına hükmedilmesi gerekirken 2 yıl 13 ay hapis ve 1250 gün adli para cezasına hükmedilmesi ve TCK’nun 62. maddesine göre 1/6 oranındaki indirimin de yanlış hesaplanan ceza üzerinden yapılması,
3. Sanık hakkında 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten ve TCK’nun 43. maddesi uyarınca gerekli artırım ve takdiri indirim nedenleri uygulandıktan sonra belirlenen ceza üzerinden Diyarbakır 1. Asliye Ceza
Mahkemesi’nin 2012/418-884 Esas-Karar sayılı ilamıyla temyiz edilmeksizin kesinleşen 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezasının mahsubuna karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken söz konusu cezanın netice cezadan düşülmesi suretiyle hüküm kurulması ,
4. Gerekçeli karar başlığında davaya katılma talebinin reddine karar verilen Gümrük İdaresi’nin katılan olarak, davaya katılmasına karar verilen …’nun müşteki olarak gösterilmesi ve hükümde kurum adı belirtilmeksizin katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
5.Yargılama giderleri ile ilgili olarak, 5271 sayılı CMK’nun 324. maddesinin 2. fıkrasında “Hüküm ve kararda yargılama giderlerinin kimlere yükletileceği gösterilir.” şeklindeki açık hükmü ile Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu’nun 26/05/1935 tarihli ve 111/7 sayılı “yargılama giderleri hükmün tamamlayıcı parçası olduğundan ilamlarda açıklanmalı, kime yükletileceği belirtilmedir” ve yine Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu’nun 02/05/1966 tarihli ve 4/3 sayılı “tefhim edilmekle hükmün esasını oluşturan kısa kararda yargılama giderinin miktarı ve kime ne miktarda yükleteceği belirtilerek, sanığın yükümlülüğü öğrenmesinin sağlanması ve bu sayede sanığın yargılama giderlerine karşı temyiz davası açıp açmama hususunda karar verme olanağı tanınması gerektiğini” belirten kararları karşısında, hükmün esasını oluşturan kısa kararda, sanığın yükümlülüğünü öğrenmesi ve buna göre yargılama giderleri yönünden temyiz yoluna başvurup başvurmayacağı hususunda karar vermesine imkan tanımak için, yargılama giderlerinin kime yükleneceğinin ve bu yükümlülüğün ne miktar olacağının belirtilmesi gerektiği, ancak mahkemece kısa kararda ”gerekçeli kararda ayrıntıları açıklanan yargılama giderlerinin sanıktan tahsili ile hazineye gelir kaydına” denilerek, yargılama giderleri ile ilgili miktar açıklanmadan, bilahare gerekçeli kararda belirtilmesi suretiyle usul ve yasaya aykırı hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, o yer Cumhuriyet Savcısının ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK’nun 326/son maddesine göre sanığın cezada kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 20.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.