YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6125
KARAR NO : 2018/11358
KARAR TARİHİ : 30.10.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4389 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen 15/09/2003 ve 14/10/2003 tarihli eylemleride dahil olmak üzere bütün eylemlerinin TCK’nun 43. maddesi kapsamında kaldığı ve Mahkeme tarafından da bu hususa dikkat edilerek hüküm kurulduğu; Ancak sanık hakkında 05.06.2008 tarihli ve 2006/169 E. ve 2008/149 K. sayılı Samsun 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin vermiş olduğu hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararının hukuki geçerliliğinin kalmadığı bu nedenle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın kaldırılması için gerekli işlemlerin mahallinde yapılması gerektiği gözetilerek yapılan incelemede;
1. Sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirmiş olduğu sürelerin TCK’nun 63. maddesi gereğince hükmolunan hapis cezasından mahsup edilmemesi,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hüküm fıkrasına “Sanığın gözaltında ve tutuklukta geçirdiği sürelerin 5237 sayılı TCK’nun 63. maddesi uyarınca cezasından mahsubuna” ifadesinin eklenmesi,
2. Hükümden TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/10/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.