YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6122
KARAR NO : 2018/11960
KARAR TARİHİ : 13.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 ve 5809 sayılı Kanunlara muhalefet
HÜKÜM : 5809 sayılı Yasaya muhalefetten sanıklar hakkında beraat, 5607 sayılı Yasaya muhalefetten ise sanık … hakkında hükümlülük, müsadere, erteleme, diğer sanıklar hakkında beraat

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin temyizinin 5607 sayılı Yasaya muhalefet ve 5809 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından kurulan beraat hükümleri ile sınırlı olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
I) Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin sanıklar …, … ve … hakkında 5809 sayılı Yasaya Muhalefet suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında 5809 sayılı Yasaya muhalefet suçundan doğrudan zarar görmeyen, davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmayan Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin vaki temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II) Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin sanıklar … ve … hakkında 5607 sayılı Yasaya Muhalefet suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere göre katılan Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
III) Sanık …’ın temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 28.03.2017 tarihli ve 2016/7-178 E. – 2017/188 K. sayılı kararı doğrultusunda dava konusu cep telefonlarının ele geçirilmesi işleminin hukuka uygun olduğu ve sanığın atılı kaçakçılık suçu yönüyle ikrarının bulunduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 52/2. maddesi yerine TCK’nun 52/1. maddesinin yazılması suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanık …’ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,
Hükmün gün adli para cezasının paraya çevrildiği fıkrasındaki “TCK’nun 52/1.” ibaresinin çıkarılıp yerine gelmek üzere “TCK.nun 52/2.” ibaresinin eklenmesi ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.