Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2018/18968 E. 2019/37 K. 07.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/18968
KARAR NO : 2019/37
KARAR TARİHİ : 07.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Dairemizin 05/11/2018 tarih ve 2018/8371 esas 2018/11419 karar sayılı ilamıyla sanık …’ın temyiz isteminin kabulü ile hükmün onanmasına karar verilmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 08/12/2018 tarih ve 7-2018/25304 itiraz yazısı ile Dairemiz kararının kaldırılarak hükmün bozulması istemiyle itirazda bulunulmuştur.
Yapılan yeniden inceleme sonunda, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itirazı yerinde görülmediğinden itirazın REDDİNE,
Dosyanın 05/07/2012 gün ve 28344 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yasanın 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK’nun 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkraları uyarınca itiraz incelemesinin yapılması için Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 07.01.2019 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.

KARŞI DÜŞÜNCE

Sanık … hakkında, 4733 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükmün, sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 05.11.2018 tarih ve 2018/11419 K sayılı ilamıyla onanmasına karar verilmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/12/2018 tarihli itirazı üzerine dosya Dairemize gönderilmiştir. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görülmediğinden dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine ilişkin sayın çoğunluğun kararı yerinde değildir. Şöyle ki;
21.12.2011 tarihinde gümrük kaçağı ve bandrolsüz sigara satarken yakalanan sanık hakkında eylemiyle ilgili olarak 05.01.2012 tarihinde iddianame düzenlendiği, yapılan yargılama sonucunda 03.05.2012 tarihli ilk kararla 4733 sayılı Yasanın 8/4, 5237 sayılı
TCK.nun 62, 52/1-2, 51/1, 53/1-2-3, 54. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 220,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının ertelenmesine karar verildiği; bozma sonrası birleştirilen 2014/1480 esas nolu dosyada ise,03.12.2011 tarihinde gümrük kaçağı ve bandrolsüz sigara satarken yakalanan sanık hakkında bu eylemiyle ilgili olarak 16.04.2012 tarihinde iddianame düzenlendiği, yapılan yargılama sonucunda 03.10.2012 tarihli ilk kararla 4733 sayılı Yasanın 8/4, 5237 sayılı TCK.nun 62, 52/1-2, 51/1-3, 53/1-2-3, 54. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 220,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının ertelenmesine karar verildiği; bu iki kararın sadece sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 13.10.2014 tarih ve 2014/16566 ve 2014/16569 karar sayılı ilamlarıyla “eylemlerinin TCK.nun 43. maddesi kapsamında kalıp kalmadığının belirlenmesi” gerekçesiyle bozulmasına karar verildiği, bozmaya uyma kararı veren mahkemece her iki dosya birleştirildikten sonra temyize konu 06.02.2018 tarih ve 2018/230 karar nolu kararla 4733 sayılı Yasaya aykırılık suçundan zincirleme suç hükümleri uygulanmak suretiyle 4733 sayılı Yasanın 8/4, 5237 sayılı TCK’nun 43/1, 62/1, 52/2, 53/1-2-3, 54/4. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis ve 280,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, yine bu kararın da sadece sanık tarafından temyiz edildiği, hükmolunan sonuç hapis cezasının iki yılın üzerinde olması nedeniyle sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinde düzenlenmiş olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve 5237 sayılı TCK’nun 51. maddesinde düzenlenmiş olan erteleme hükümlerinin uygulanma olanağının bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Onanmasına karar verilen 2 yıl 1 ay hapis cezası miktar olarak sanık lehine görünse bile, sadece sanık tarafından temyiz edilerek Dairemizce bozulmasına karar verilen önceki her iki hükümdeki 1 yıl 8 ay hapis cezalarının toplamları fazla olmakla birlikte erteli olması nedeniyle sanık lehine olduğu anlaşılmakta olup, sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınarak incelemeye konu hükmün bozulmasına karar verilmelidir.
Tüm bu anlatılanlar dikkate alınarak sanığın, gümrük kaçağı ve bandrolsüz sigara satma şeklinde gerçekleştirdiği iki eylemi nedeniyle 4733 sayılı Yasaya aykırılık suçundan 4733 sayılı Yasanın 8/4, 5237 sayılı TCK’nun 43/1, 62/1, 52/2, 53/1-2-3, 54/4. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis ve 280,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin yerel mahkeme hükmünün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca 03.05.2012 ve 03.10.2012 tarihli ilk hükümlerdeki erteli 1 yıl 8 ay hapis cezalarının sanık lehine olması ve sadece sanık tarafından temyiz edilmesi nedenleriyle ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkı gözetilmeden yazılı şekilde aleyhine olacak şekilde hüküm kurulması gerekçesiyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı kabul edilerek bozulmasına karar verilmesi yerine, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na gönderilmesi yönündeki sayın çoğunluğun kararına katılmıyoruz. 07.01.2019