YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/18299
KARAR NO : 2021/5442
KARAR TARİHİ : 26.04.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan … İdaresi vekili ile o yer Cumhuriyet Savcısının nakil aracının iadesi kararına yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Suçta kullanılan nakil vasıtasının üçüncü kişiye ait oluşu ve yakalanan kaçak sigara miktarı dikkate alınarak 5607 sayılı Yasanın 13/1 ve 5237 sayılı TCK’nun 54. maddelerine göre aracın iadesine ilişkin yerel mahkeme kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, katılan … İdaresi vekilinin ve o yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle iade kararının ONANMASINA,
II- Katılan … İdaresi vekili ile o yer Cumhuriyet savcısının sanık … hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
14.03.2016 tarihinde sanık …’un kullandığı yolcu minibüsünün yol kontrol noktasında durdurulması sonucu önleme araması kararına istinaden yapılan aramada, aracın bagaj kısmında ağzı açık valiz içerisinde 87 karton ve yine ön tavan kısmında bulunan açık bagajda toplam 165 karton gümrük kaçağı sigara ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda, dosyada mevcut sanık …’un imzasının bulunduğu yakalama tutanağına ve anılan sanığın soruşturma aşamasında vermiş olduğu ifadesine göre özellikle aracın ön tavan kısmında ele geçirilen kaçak sigaraların kendisine ait olduğunu ve suça konu sigaraları diğer sanık … ile birlikte bulunduğu yere bıraktıklarını beyan etmesi ile tutanak tanıklarının beyanlarına göre aracın üst kısmında sigaralardan başka bir bagaj eşyasının bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanık …’ın görünür vaziyette bulunan sigaralardan haberdar olmamasının mümkün olmadığı gibi kaçak sigaraların ele geçirildiği yer de dikkate alındığında sanıkların iş birliği içerisinde müsnet suçu işledikleri tüm dosya kapsamıyla sabit olduğu gözetilmeden, sanık …’un atılı suçtan mahkumiyeti yerine suçtan kurtulmaya yönelik savunmasına itibar edilerek yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan … İdaresi vekili ile o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
III- Sanık …’in temyizine yönelik yapılan incelemede ise;
1.Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen “Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.” şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2. Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 62/1. maddesi yerine fıkra numarası gösterilmeksizin TCK’nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4. Suça konu eşyanın 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesi yerine TCK’nun 54. maddesinin yazılması suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.