Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2018/16903 E. 2018/13945 K. 11.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/16903
KARAR NO : 2018/13945
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Sanık … ve müdafiinin temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Sanık …’a 20.10.2015 tarihinde usulüne uygun olarak hükmün tebliğ edildiği, sanığın yasal süresinden sonra 28.01.2016 tarihinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın ve müdafiin temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Malen sorumlu …’ün nakil aracının müsaderesine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre malen sorumlunun yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
III-Sanık …’ün temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Sanık hakkında hükmedilen cezadan TCK’nun 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapıldıktan sonra, “2 yıl 3 ay 15 gün hapis cezası” yerine “1 yıl 15 ay 15 gün hapis cezası” verilmesi suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1- 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Ele geçen eşyanın niteliğine ve suç tarihine göre katılma hakkı olmayan Gümrük İdaresi lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,
1-Hükmün 6 numaralı bendinde yer alan TCK’nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılarak yerine gelmek üzere ”“24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ibaresinin eklenmesi,
2-Hükmün 10 numaralı bendinde yer alan Gümrük İdaresi lehine vekalet ücreti takdirine ilişkin kısmın çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
IV-Sanık …’in temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Dairemizce kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2014 tarih ve 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK’nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
İncelemeye konu iş bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 04.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 14.06.2013 olduğu,
Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2018/193 Esas sayılı derdest dosyasında birleşen dosyalardan birinin suç tarihinin 30.01.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 22.03.2013 olduğu anlaşılmakla ;
Suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre sanığın eylemlerinin TCK’nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde birleştirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA,
V-Sanık … müdafiinin temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Dairemizce kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2014 tarih ve 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK’nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
İncelemeye konu iş bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 04.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 14.06.2013 olduğu,
Dairemizde aynı gün incelenen ve sanık yönünden temyiz edilmeksizin kesinleşen 2016/15488 Esas sayılı dosyada (Gaziantep 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/220 Esas, 2014/980 Karar sayılı dosyasına ilişkin) suç tarihinin 28.01.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 21.03.2013 olduğu ,
Dairemizde aynı gün incelenen 2015/14440 Esas sayılı dosyada (İzmir 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/351 Esas, 2014/800 Karar sayılı dosyasına ilişkin) suç tarihinin 14.01.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 12.04.2013 olduğu,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2015/327073 Esas sayılı dosyasında (Gaziantep 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/464 Esas, 2015/199 Karar sayılı dosyasına ilişkin ) suç tarihinin 18.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 03.04.2013 olduğu,
İstanbul Anadolu 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/300 Esas, 2014/288 Karar sayılı temyiz edilmeksizin kesinleşen dosyasında suç tarihinin 18.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 31.05.2013 olduğu,
Nizip 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2016/149 Esas sayılı derdest dosyasında suç tarihinin 21.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 24.01.2014 olduğu anlaşılmakla;
Suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre sanığın eylemlerinin TCK’nun 43. madde kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde kesinleşmeyen dosyalar yönünden birleştirilmesi, eylemlerinin TCK’nun 43. maddesi kapsamında değerlendirilmesi halinde kesinleşen cezanın mahsubuna karar verilmesinin düşünülmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA,
VI-Sanık …’ün temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Dairemizce kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2014 tarih ve 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK’nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
İncelemeye konu iş bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 04.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 14.06.2013 olduğu,
Dairemizde aynı gün incelenen ve sanık yönünden temyiz edilmeksizin kesinleşen 2016/15488 Esas sayılı dosyada (Gaziantep 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/220 Esas, 2014/980 Karar sayılı dosyasına ilişkin ) suç tarihinin 28.01.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 21.03.2013 olduğu,
Dairemizde 24.04.2018 tarihinde incelenen ve sanık yönünden düzelterek onanmak suretiyle kesinleşen 2018/300 Esas sayılı dosyada (Gaziantep 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/222 Esas, 2014/1021 Karar sayılı dosyasına ilişkin) suç tarihinin 30.03.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 22.03.2013 olduğu,
Dairemizde aynı gün incelenen 2015/11955 Esas sayılı dosyada (Nizip 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/296 Esas, 2013/1019 Karar sayılı dosyasına ilişkin) suç tarihinin 21.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 08.03.2013 olduğu,
Küçükçekmece 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/322 Esas sayılı derdest dosyasında suç tarihinin 14.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 17.05.2013 olduğu,
Gaziantep 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/459 Esas sayılı derdest dosyasında suç tarihinin 18.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 03.04.2013 olduğu anlaşılmakla;
Suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre sanığın eylemlerinin TCK’nun 43. madde kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde kesinleşmeyen dosyalar yönünden birleştirilmesi, eylemlerinin TCK’nun 43. maddesi kapsamında değerlendirilmesi halinde kesinleşen cezanın mahsubuna karar verilmesinin düşünülmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 11.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.