YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/13183
KARAR NO : 2018/14373
KARAR TARİHİ : 17.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : 17/06/2013 tarihli karar ile sanık … hakkında Beraat, sanık … hakkında hükümlülük; müsadere, iade; 25/07/2013 tarihli ek karar ile Gümrük Müdürlüğü vekilinin temyiz talebinin reddine
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Gümrük Müdürlüğü vekilinin temyiz istemine yönelik yapılan incelemede;
Açılan kamu davasının niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılan sıfatı alması mümkün olmayan Gümrük Müdürlüğünün, hükmü temyiz etme hakkı da bulunmadığından, temyiz isteğinin reddine dair mahkemenin 25.07.2013 tarihli ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, Gümrük Müdürlüğü vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, red kararının ONANMASINA,
II-Sanık …’ün mahkumiyet hükmüne yönelik temyizine göre yapılan incelemede;
1-Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 12.08.2010 yerine 13.08.2010 olarak yazılması,
2-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Davaya konu kaçak sigaraların 07.03.2012 tarihinde numune alınmak suretiyle imha edildiğinin anlaşılması karşısında, numune alınan kaçak sigaraların 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi yollaması ile 5237 sayılı TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi gereğince;
1-Gerekçeli karar başlığının suç tarihine ilişkin kısmından ”13.08.2010” ibaresinin çıkartılarak yerine gelmek üzere ”12.08.2010 ” ibaresinin eklenmesi,
2-Hükmün TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bendinden sonra gelecek şekilde “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
3-Dava konusu eşyanın müsaderesine ilişkin bendin hükümden çıkartılarak yerine “Dava konusu kaçak sigaraların imha edilmesi karşısında, numune alınan kaçak sigaraların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollaması ile 5237 sayılı TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine” bendinin eklenmesi ile diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III-Sanık …’ün nakil aracına yönelik temyizine göre yapılan incelemede ise;
Malen sorumlu …’in aracı haricen satıp parasını aldığını belirterek sahiplenmemesi, diğer sanık …’ün kollukta aracın sanık …’a ait olduğunu belirtmesi, yine … ’in de 26.11.2010 hakim havaleli dilekçesinde aracı kayıt malikinden satın alıp sanık …’a kiraya verdiğini beyan etmesi karşısında; davaya konu nakil aracının iyi niyetli 3. kişiye ait olup olmadığının tespiti bakımından; kayıt vekili … dinlenerek aracı kime sattığının sorulması, sanık … ya da … dışında bir şahsa sattığını söylemesi halinde bu şahsında dinlenilmesi, yine aracı satın aldığını beyan eden … dinlenip, aracı hangi sebeple sanığa verdiği, kira sözleşmesi düzenlenip düzenlenmediğinin sorulması, ayrıca sanık …’un nakil aracının sahibi olup olmadığı hususunda beyanı alınarak, nakil aracının iyi niyetli üçüncü kişiye ait olup olmadığı belirlendikten sonra, müsaderesine ya da iadesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık …’ün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.