YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/8159
KARAR NO : 2018/14442
KARAR TARİHİ : 17.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : 27/03/2009 tarihli erteli ilamın aynen infazına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yokluğunda verilen 07/06/2012 tarihli ek kararı temyiz etmeyen sanık …’a kararın sanığın dosya kapsamına göre bilinen en son adresi olan ve yargılama aşamasında bildirilen adresine tebliğ edilmesi, bu adrese çıkartılarak tebligatın bila-tebliğ iade edilmesi halinde ise 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Yasanın 21/2. maddesi uyarınca MERNİS adresine tebligat yapılması gerekirken,
Sanık … ‘ın duruşmada alınan savunmasında bildirdiği adrese tebliğ yapılması gerekirken sanık tarafından bildirilmeyen bir adrese Tebligat Kanunu’un 21. maddesi hükümlerine göre tebliğ yapıldığı, buna göre sanığa yapılan tebligatın geçerli sayılamayacağı, ayrıca katılan … İdaresi vekiline de 07/06/2012 tarihli ek kararın tebliğ edilmediği anlaşılmakla, gıyabi kararın, anılan sanığa ve katılan … İdaresi vekiline Tebligat Kanununa uygun olarak tebliğ edilmesi, hükmü temyiz etmeleri halinde temyiz dilekçeleri eklendikten ve bu temyizlere ilişkin ek tebliğname de düzenlendikten sonra Dairemize iadesi için dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 17/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.