YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/18917
KARAR NO : 2018/14642
KARAR TARİHİ : 20.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın müsadere talebinin reddine
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan … İdaresi vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Katılan vekilinin 22.09.2014 tarihinde tebliğ edilen hükmü CMUK’nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süresinden sonra 10.10.2014 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Hapis cezasının yanında doğrudan tayin olunan adli para cezalarının da hapis cezasına ilişkin yasa yoluna tabi olduğu anlaşılmakla sanık hakkında tayin edilen 80,00 TL adli para cezası yönünden kesinleştirmeye dair 24.10.2014 tarihli işlem yok hükmünde kabul edilerek yapılan incelemede;
1. Hükmün sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 62/1. maddesi yerine TCK’nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2. Hükmün sanık hakkındaki adli para cezasının bir gün karşılığı miktarının belirlenmesinde 5237 sayılı TCK’nun 52/2. maddesine atıf yapılmaması ,
3. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
4. Dava konusu kaçak eşyanın müsaderesine karar verilirken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 54/4. maddesi yerine aynı Yasanın 54/1. fıkrasının gösterilmesi;
5. Gerekçeli karar başlığında katılan olarak gösterilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükmün 2. fıkrasında “62” ifadesinin çıkartılarak yerine “62/1” ifadesinin eklenmesi,
2. Hükmün 2. fıkrasına ”gün karşılığı ” ifadesinden önce gelmek üzere ”TCK’nun 52/2. maddesi uyarınca” ifadesinin eklenmesi,
3. Hükümden TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
4. Dava konusu kaçak eşyanın müsaderesine ilişkin fıkradan “54/1” ibaresi çıkartılarak yerine “54/4.” yazılması
5. Karar başlığında suçtan zarar gören olarak gösterilen Gümrük İdaresi’nin “katılan” olarak yazılmasI ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.