YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/15488
KARAR NO : 2018/13944
KARAR TARİHİ : 11.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Sanık …’ın temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Ele geçirilen kaçak eşyanın miktarına göre, temel cezada TCK’nun 61. maddesi uyarınca teşdit uygulanarak alt sınırdan uzaklaşılması suretiyle hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK’nun 53/1. fıkrasında yer alan hak yoksunlukları bakımından mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, TCK’nun 53/1-c bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2. Sanık hakkında verilen hapis cezasının ertelenmesi üzerine sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi gerektiği halde infazı kısıtlayacak şekilde sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın aynen infazına karar verilmesi ve TCK’nun 51/8. maddesinde yer alan ihtarata yer verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3. Dava konusu eşyanın 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken sevk maddesi olarak 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesinin de gösterilmesi,
4- Ele geçen eşyanın niteliğine ve suç tarihine göre katılma hakkı olmayan Gümrük İdaresi lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hüküm fıkrasına “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
2. Hükmün TCK’nun 51/7. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkrasından “ertelenen cezalarının aynen infazına” ibaresinin çıkartılarak yerine gelmek üzere “ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz edilmesine, TCK’nun 51/8. maddesi uyarınca bu sürenin iyi halli olarak geçirilmesi halinde cezasının infaz edilmiş sayılmasına karar verileceğinin bildirilmesine” ibaresinin eklenmesi,
3. Hükmün müsadereye ilişkin bendinde “4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesi” ibaresinin çıkartılması,
4. Hükmün katılan idarelere vekalet ücreti takdirine ilişkin fıkrasından “Gümrük İdaresi” ibarelerinin çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II) Sanık …’un temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Dairemizce kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2014 tarihli ve 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK’nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
İncelemeye konu iş bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 28.01.2013, iddianame düzenleme tarihinin 21.03.2013 olduğu,
Dairemizde aynı tarihli incelenen 2015/14440 Esas sayılı dosyada (İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/351 Esas, 2014/800 Karar sayılı dosyasına ilişkin) suç tarihinin 14.01.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 12.04.2013 olduğu,
Dairemizde aynı tarihli incelenen ve sanık yönünden reddedilmek suretiyle kesinleşen 2018/16903 Esas sayılı dosyada (Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/657 Esas, 2015/783 Karar sayılı dosyasına ilişkin) suç tarihinin 04.02.2013, iddianame düzenleme tarihinin 14.06.2013 olduğu,
Küçükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/322 Esas sayılı derdest dosyasında suç tarihinin 14.02.2013, iddianame düzenleme tarihinin 17.05.2013 olduğu,
Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/459 Esas sayılı derdest dosyasında suç tarihinin 18.02.2013, iddianame düzenleme tarihinin 03.04.2013 olduğu,
Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2016/149 Esas sayılı derdest dosyasında suç tarihinin 21.02.2013, iddianame düzenleme tarihinin 08.03.2013 olduğu anlaşılmakla;
Suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre sanığın eylemlerinin TCK’nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde kesinleşmeyen dosyalar yönünden birleştirilmesi, eylemlerinin TCK’nun 43. maddesi kapsamında değerlendirilmesi halinde kesinleşen cezanın mahsubuna karar verilmesinin düşünülmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 11/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.