YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/10194
KARAR NO : 2020/3543
KARAR TARİHİ : 09.03.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Suça sürüklenen çocuk … müdafiinin temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Suç tarihi itibarıyla 12-15 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nun 66/1-e, 66/2. ve 67/4. maddelerinde öngörülen asli dava zamanaşımı süresinin 4 yıl olduğu, zamanaşımını kesen en son işlem olan suça sürüklenen çocuk hakkında 27/02/2014 tarihli mahkumiyet hükmü itibarıyla öngörülen 4 yıllık asli dava zamanaşımı süresinin temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken, 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 5237 sayılı TCK’nun 66/1-e, 66/2. ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
II) Sanık … ile müdafiinin, sanık … ile müdafiinin ve sanık …’ın temyiz taleplerine yönelik yapılan incelenmede;
1. Sanıklar hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 62/1. maddesi yerine TCK’nun 62. maddesi yazılması, doğrudan verilen adli para cezasının günlüğü 20,00 -TL’den paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK’nun 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2. 24/11/2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Uzun süreli hapis cezası ertelenmeyen sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmemesi,
3. Dava konusu kaçak akaryakıtın 5015 sayılı Kanunun ek madde 5/1-son uyarınca müsderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde TCK’nun 54/1. maddesinin de belirtilmesi,
Yasaya aykırı, sanık … ile müdafiinin, sanık … ile müdafiinin ve sanık …’ın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükmün takdiri indirim nedeni uygulanmasına ilişkin (A), (B) ve (C) bentlerinin (2) numaralı paragraflarından ”TCK’nun 62. maddesi” ifadelerinin çıkartılarak yerlerine “TCK’nun 62/1. madde ve fıkrası” ifadesinin eklenmesi,
2. Hükümden TCK’nun 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bentlerin çıkartılması, yerlerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
3. Hükmün müsadereye ilişkin paragrafından ”ve TCK’nun 54/1. maddesi” ifadesinin çıkartılması ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.