YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/9995
KARAR NO : 2018/11940
KARAR TARİHİ : 13.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Ele geçirilen kaçak eşyanın miktarına göre, temel cezada TCK’nun 61. maddesi uyarınca teşdit uygulanarak alt sınırdan uzaklaşılması suretiyle hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
CMK’nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine objektif koşullar bakımından engel hali bulunmayan sanığın savunmasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını talep ettiği, adli sicil kaydında bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın mahkumiyet niteliğinde olmadığı halde, sanık hakkında tayin olunan hapis cezasına ilişkin olarak “Sanık …’in hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği halde 5 yıllık denetim süresi dolmadan yeniden suç işlediği de dikkate alınarak sanık hakkında CMK’nun 231. maddesi gereğince takdiren CMK’nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına,” denilmek suretiyle hatalı karar verilmiş ise de, sanığın mahkemece alınan savunmasında zararı ödemeyeceğini beyan ettiği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinin uygulanma imkanı bulunmadığından bu husus bozma sebebi yapılmamıştır.
1. Gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında sevk maddesi olarak TCK’nun 52/2. maddesi yerine TCK’nun 50/1. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3. Dava konusu kaçak eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de karar verilmesi,
4. Katılan TAPDK lehine vekalet ücretinin sanık …’den alınması gerekirken sanıklardan alınmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükmün 2 numaralı kısmının 3. paragrafından ”TCK’nun 50/1. maddesi” ibaresinin çıkartılarak yerine gelmek üzere ”TCK’nun 52/2. maddesi” ibaresinin eklenmesi,
2. Hükmün 2 numaralı kısmının 5. paragrafında TCK’nun 53. maddesine ilişkin bölümünün çıkartılarak yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ibaresinin eklenmesi,
3. Hükmün eşya müsaderesine ilişkin paragrafından ”ve tasfiyesine” ibaresinin çıkartılması,
4. Hükmün katılan kurum lehine vekalet ücreti takdirine ilişkin paragrafından ”sanıklardan” ibaresinin çıkartılarak yerine gelmek üzere ”sanık …’den” ibaresinin eklenmesi ile sair kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.