YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/9852
KARAR NO : 2018/12774
KARAR TARİHİ : 20.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Olay tarihinde, devriye görevinin ifası sırasında, durumundan şüphelenilen sanığın, kırmızı renkli elektrikli bisiklete gidip bir şeyler alıp yanına gelen şahıslara verdiğinin görülmesi üzerine, elektrikli bisikletin önündeki sepet içerisinden 4 farklı markada 53 paket kaçak sigara ele geçirilmesi şeklinde gelişen olayda, sanığın elektrikli bisikletin ve sigaraların kendisine ait olmadığını savunduğu, tutanak mümziilerinden tanık…. yeminli beyanında ise sanığı sigara satarken yakalamadıklarını, sanığın elektrikli bisikletin ön sepetinde bulunan poşeti açtığını, birinin alışveriş yaptığını, bunun üzerine davaya konu sigaraları yakaladıklarını beyan etmesi karşısında, 13.03.2013 tarihli olay tutanağında imzaları bulunan diğer tutanak mümziilerinin dinlenilmesi, sigaraların bulunuş şekli ve sanığın sigaraları satarken görülüp görülmediği açıklattırıldıktan sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2. Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 62/1. maddesi yerine TCK’nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. Sanık hakkında adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında 5237 sayılı TCK’nun 52/2. maddesi yerine TCK’nun 50/1- a maddesinin yazılması suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
4. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Uzun süreli hapis cezası ertelenmeyen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette
bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
5. Sanık hakkında hem hapis hem de adli para cezasına hükmedilmesi karşısında, TCK’nun 58. maddesinin uygulanmasında adli para cezalarında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde hiçbir ayrım yapılmaksızın sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
6. Dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken söz konusu eşyanın tasfiyesine de hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.