Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2015/9389 E. 2015/18921 K. 14.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/9389
KARAR NO : 2015/18921
KARAR TARİHİ : 14.09.2015

Tebliğname No : 7 – 2015/99561 – (2013/162838)
MAHKEMESİ : Batman 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2013
NUMARASI : 2012/1734 (E) ve 2013/501 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Gümrük İdaresi vekilinin temyiz istemine yönelik yapılan incelemede;
Sanıklarda ele geçen eşyanın niteliği ve eylem tarihine göre, sanıkların eyleminin 4733 sayılı Yasa’nın 8/4. maddesine uyduğu, Gümrük İdaresi’nin suçtan doğrudan zarar görmediği cihetle, davaya katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık S.. Ö..’ nın temyiz istemine yönelik yapılan incelemede;
Gerekçeli karar sanığa 23/02/2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş olmasına göre, sanığın CMUK’nun 310/1.maddesinde öngörülen bir haftalık temyiz süresi geçtikten sonra 06/03/2015 günü hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından CMUK.nun 317.maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİNE,
III- Sanık R.. Ö..’nın gerekçeli karar tebligatının yapıldığı 16.04.2013 tarihinde cezaevinde olduğu anlaşılmakla, anılan tebligatın cezaevi aracılığıyla sanığa tebliğ edilmesi gerektiği gözetilerek yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı ve sanığın temyizinin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek diğer sanık C.. A..’ ın temyizi ile birlikte yapılan incelemede,
1- Sanıklar hakkında tanzim edilen iddianamede nakil aracının müsaderesi ya da iadesi talep edilmediği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2- TCK 53/1-c maddesinin uygulanmasına hükmedilirken sanıkların alt soyları haricindeki kişiler açısından hak yoksunluğunun infaz tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemesi,
3- 5237 sayılı TCK’nun 52/4 madde fıkrası gereğince, tayin olunan adli para cezasının 24 aylık eşit taksitler halinde tahsiline karar verilmesine rağmen, 5237 sayılı TCK’nun 52/4.maddesi hükmüne aykırı olarak ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde taksit aralığının kararda belirtilmemesi
Yasaya aykırı, sanıklar R.. Ö.. ve C.. A..’ ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.’nun 322. maddesi uyarınca; sanıklar hakkındaki hükümde nakil aracının iadesine ilişkin bendin çıkartılması, yine hüküm fıkrasından TCK.nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılarak, yerine ” sanıkların, 5237 sayılı TCK.nun 53/l-a,b,d,e bentlerindeki haklardan hapis cezasının infazının tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilmelerine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına” ifadesinin eklenmesi ve hükmün 5. fıkrasında “24 aylık eşit taksitler” ibaresinin önüne “birer aylık ara ile” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri aynen bırakılan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/09/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.