Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2015/872 E. 2017/5068 K. 13.06.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/872
KARAR NO : 2017/5068
KARAR TARİHİ : 13.06.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere, nakil aracının iadesine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1) 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9., yine 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının yürürlükten kaldırılmış olması göz önüne alındığında, hükmün altıncı bendinde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
2) TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin l. fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Dava konusu kaçak akaryakıtın 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesi yollaması ile TCK.nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca;
1) Hükmün 6. fıkrasında bulunan ”Yasal ihtarlara rağmen ödenmeyen adlî para cezasının TCK.nun 52/4. maddesi uyarınca hapse çevrileceğinin, 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi hükmü gözetilerek infazına karar verileceğinin sanıklara ihtarına” ifadesinin çıkartılması,
2) Hükmün 12. fıkrasında bulunan ”TCK.nun 53/3. maddesi uyarınca sanıklar hakkında aynı yasanın 53/1. maddesinin c ve e bendindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına yer olmadığına,” ifadesinin çıkartılarak yerine ” TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin l. fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, e bendindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına yer olmadığına” ifadesinin eklenmesine,
3) Hükmün 14. paragrafında yer alan ”5015 sayılı Yasanın Ek-Madde 5/1. maddesinin ikinci cümlesi uyarınca MÜSADERESİNE” kısmının çıkartılarak yerine ”5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesi yollaması ile TCK.nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine” ifadesinin eklenmesi ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.06.2017 günü oybirliği ile karar verildi.