YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8152
KARAR NO : 2015/23802
KARAR TARİHİ : 28.12.2015
Tebliğname No : 7 – 2014/93112
MAHKEMESİ : Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/12/2013
NUMARASI : 2013/128 (E) ve 2013/1055 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Sanık M.. A.. müdafiinin temyiz ve eski hale getirme talebinin incelenmesinde;
Sanık M.. A.. müdafii tarafından 28.11.2014 tarihli dilekçe ile eski hale getirme ve temyiz talebinde bulunulması üzerine yapılan incelemede,
19.12.2013 tarihli gıyabi kararın, sanığın kovuşturma aşamasında mahkemeye bildirdiği adresine 7201 sayılı Yasa’nın 21/2. maddesine göre usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, bu adresin aynı zamanda sanığın mernis adresi olduğu anlaşılmakla, sanık müdafiinin eski hale getirme talebi yerinde görülmediğinden, yasal süresinden sonra 28.11.2014 tarihinde yaptığı temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık H.. A..’ın temyiz talebinin incelenmesinde;
İncelemeye konu bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 01.01.2013 iddianame düzenleme tarihinin ise 04.02.2013 olduğu, aynı gün incelemesi yapılan Dairemizin 2015/8625 Esas numarasında kayıtlı Adana 18.Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/771 Esas – 2014/59 Karar sayılı dosyasına ilişkin suç tarihinin 23.01.2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 20.02.2013 olduğu, anılan her iki dosyada da sanığın eylemlerinin benzer mahiyette olduğu dikkate alınarak, her iki dosya birleştirilip, sanığın bu eylemleri bir suç işleme kararı icrası kapsamında işleyip işlemediği ve hakkında TCK’nun 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağı hususu tartışıldıktan sonra bir karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
III-Sanık R.. K..’ın temyiz talebinin incelenmesinde ise;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2014 gün ve 2013/7-591 E. – 2014/171 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği şekilde, suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işlendikleri yer ve işlenme tarih aralıkları, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirildiğinde;
1-İncelemeye konu Kayseri 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/128 Esas ve 2013/1055 Karar sayılı ana dosyasında suç tarihinin 01.01.2013, iddianame düzenleme tarihinin 04.02.2013 olduğu ve bu dosya ile birleşen aynı mahkemenin 2013/219 esas sayılı dosyasında suç tarihinin 09.01.2013, iddianame tanzim tarihinin 21.02.2013 olduğu cihetle birleşen her iki dosyanın tutanak ve iddianame düzenlenme tarihleri nazara alınarak sanığın eyleminin zincirleme suç kabul edilip 5237 sayılı TCK’nın 43.maddesinin uygulanması gerekirken yazılı şekilde ayrı ayrı hüküm kurulmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2- Dairemizce aynı gün incelenen 2015/8625 Esas sırasına kayıtlı olan, Adana 18.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/771 Esas ve 2014/59 Karar sayılı dosyasında, suç tarihinin 23.01.2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 20.02.2013 olup , inceleme konusu 2013/128 Esas sayılı dosyadaki 01.01.2013-09.01.2013 suç tarihli olaylar gözetilerek suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre adı geçen sanığın eylemlerinin TCK 43. madde kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde birleştirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün. 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 28/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.