Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2015/8105 E. 2015/21475 K. 10.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8105
KARAR NO : 2015/21475
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

Tebliğname No : 7 – 2014/30186
MAHKEMESİ : İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/09/2013
NUMARASI : 2013/403 (E) ve 2013/1214 (K)
SUÇ : 4733 sayılı kanuna muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebi yönünden yapılan incelenmede;
Sanıkta ele geçen eşyanın niteliği ve eylem tarihine göre, sanığın eyleminin 4733 sayılı yasanın 8/4 maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu, Gümrük İdaresinin suçtan doğrudan zarar görmediği cihetle davaya katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanığın temyiz istemine göre yapılan incelemede;
Dairemizde aynı gün incelemesi yapılan 2014/35434 Esas sayılı dosyada, 16/11/2012 tarihinde işlenen suç nedeniyle 25/12/2012 tarihli iddianameyle açılan ve İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/93 esas sayılı dosyasında görülen davada sanığın mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmakla;
Sanığın anılan dosyadaki eylemi ile temyiz incelemesine konu dava dosyasındaki eyleminin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.04.2014 gün ve 2013/7-591 Esas 2014/171 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği şekilde, suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işlendikleri yer ve işlenme zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özelliklerin birlikte değerlendirilmesiyle eylemin TCK.nun 43. maddesi kapsamında kalıp kalmadığının belirlenmesi için sözkonusu dosyanın incelenmesi ve gerektiğinde birleştirilmek suretiyle yargılama yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdiri gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 10.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.