Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2015/7507 E. 2015/21472 K. 10.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7507
KARAR NO : 2015/21472
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

Tebliğname No : 7 – 2013/398510
MAHKEMESİ : İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/10/2013
NUMARASI : 2013/478 (E) ve 2013/1279 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasa’ya Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebi yönünden yapılan incelemede;
Sanıkta ele geçen eşyanın niteliği ve eylem tarihine göre, sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasa’nın 8/4. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu, Gümrük İdaresi’nin suçtan doğrudan zarar görmediği cihetle davaya katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanığın temyizine göre yapılan incelemede;
Dairemizde aynı gün incelemesi yapılan 2015/6032 Esas sayılı dosyada, 06/02/2013 tarihinde işlenen suç nedeniyle 06/03/2013 tarihli iddianameyle açılan ve İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/477 esas sayılı dosyasında görülen davada sanığın mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmakla;
Sanığın anılan dosyadaki eylemi ile temyiz incelemesine konu dava dosyasındaki eyleminin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2014 gün ve 2013/7-591 E – 2014/171 K sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği şekilde, suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işlendikleri yer ve işlenme zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özelliklerin birlikte değerlendirilmesiyle eylemin TCK.nın 43. maddesi kapsamında kalıp kalmadığının belirlenmesi için söz konusu dosyanın incelenmesi ve gerektiğinde birleştirilmek suretiyle yargılama yapılarak sonıucuna göre sanığın hukuki durumunun takdiri gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 10.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.