YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/651
KARAR NO : 2017/5946
KARAR TARİHİ : 11.07.2017
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Dosyada mevcut … Sicil Memurluğu’nun 12.06.2012 tarihli yazısından, 14.09.2011 suç tarihinde … Petrol Ürünleri isimli işyerinin ortaklarının … ve … olduğu, suç tarihinden bir gün sonra 15.09.2011 tarihinde Sanıklar … ve …’e devredildiğinin anlaşılması karşısında, 14.09.2011 suç tarihinde şirket ortakları olarak görünen … ve … hakkında suç duyurusunda bulunulması,dava açıldıktan sonra her iki dava dosyası birleştirilerek tüm delillerin birlikte değerlendirilmesinin ardından sanıkların hukuki durumunun tayin ve tespiti gerekirken eksik inceleme ve soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Dosyaya ibraz edilen 10.10.2011 tarihli motorin ve gazyağı içerikli fatura tanzim eden şirketin defter ve yasal belgeleri incelenerek suça konu akaryakıtın ve gazyağının yurda yasal yollardan girip girmediği tespit edilip sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ve soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre ise;
1-Sanıklar hakkında hükmolunan 2 yıl 6 … hapis cezasından 5237 sayılı TCK.nun 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç hapis cezasının 2 yıl 1 … yerine 1 yıl 13 … hapis cezası olarak belirlenmesi,
2–Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın altsoyu dışında kalan kişiler bakımından infaz tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, yine 01/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde doğrudan verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.