YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5194
KARAR NO : 2015/23851
KARAR TARİHİ : 30.12.2015
Tebliğname No : 7 – 2013/374698
MAHKEMESİ : Tarsus 1.Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2013/2 (E) ve 2013/321 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasa’ya Muhalefet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Sanık O.. D..’in temyizine göre yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesi’nin TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkündür.
Davaya katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi’nin katılan olarak kabulü hukuken geçersiz olup, lehine vekalet ücretine hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazkarı bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husu yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca, “Gümrük İdaresi lehine vekalet ücreti verilmesine” ilişkin fıkranın hükümden çıkarılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Gıyabi kararın önce sanık İ.. E..’ın bilinen en son adresi olan ve yargılama aşamasında bildirilen adresine tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden, doğrudan mernis adresine tebliğ edilmesi nedeniyle tebligat usulsüz olduğundan, öğrenme üzerine anılan sanığın temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-24.11.2015 günlü 29542 mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
3-Davaya katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi’nin katılan olarak kabulü hukuken geçersiz olup, lehine vekalet ücretine hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/ 140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi, yine “Gümrük İdaresi lehine vekalet ücreti verilmesine” ilişkin fıkranın hükümden çıkarılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/12/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.