YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3522
KARAR NO : 2015/16043
KARAR TARİHİ : 02.06.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasa’ya Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın eşinin 11.10.2013 havale tarihli temyiz talebiyle birlikte yaptığı eski hale getirme isteği konusunda, 5271 sayılı CMK.’nın 42/1. maddesi uyarınca karar verme yetkisi Dairemize ait bulunduğundan mahkemenin anılan dilekçe hakkında verdiği 11.10.2013 tarihli 2011/1416 Esas sayılı ek kararı hukuken geçersiz ve yok hükmünde olup, bu konuda verilen ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
30.05.2013 tarihli gıyabi kararın, sanığın kollukta ve kovuşturma aşamasında mahkemeye bildirdiği adresine 7201 sayılı Yasa’nın 21/2. maddesine göre usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, bu adresin aynı zamanda sanığın mernis adresi olduğu dosyada sanığın başka da adresinin bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın eski eşinin eski hale getirme talebini REDDİNE,
09.07.2013 tarihinde tebliğ edilen hükmü yasak süresinden sonra 11.10.2013 tarihinde temyiz etmiş bulunan sanığın eşinin temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.’nun 310 ve 317. maddeleri gereğince REDDİNE, 02.06.2015 günü oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

Tebligat Kanunu hükümlerine göre, tebligatın öncelikle muhatabın bilinen adresine gönderilmesi, tebliğ edilememesi halinde evrakın iade edileceği ve merciince, mernis şerhini içeren özel zarfla tebliğe çıkarılması gerekmektedir.
Sanığın adresine doğrudan mernis şerhi ile TK. 21/2. maddeleri uyarınca tebligat yapılması yasaya aykırı olup, öğrenme üzerine sanığın eşinin temyizi kabul edilerek, mahkemenin ek kararı kaldırılarak hükmün esastan incelenmesi düşüncesiyle, sayın çoğunluk görüşüne katılmıyorum.