Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2015/26589 E. 2015/23211 K. 16.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/26589
KARAR NO : 2015/23211
KARAR TARİHİ : 16.12.2015

Tebliğname No : KYB – 2015/353908

Y A R G I T A Y İ L A M I

5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet suçundan suça sürüklenen çocuk M.. M.. hakkında yapılan yargılama sonunda, Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’nun 05/02/2015 tarihli ve 170 sayılı kararıyla Küçükçekmece 1. ve 2. Çocuk Mahkemeleri’nin 25/02/2015 tarihinde faaliyete geçirildiği gerekçesiyle 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 26. maddesi ile aynı kanunun geçici 1. ve 3. maddeleri uyarınca mahkemenin görevsizliğine, dosyanın görevli ve yetkili Çocuk Mahkemesi’ne gönderilmesine dair, Küçükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02/03/2015 tarihli ve 2014/467 esas, 2015/104 sayılı kararını müteakip, Küçükçekmece 1. Çocuk Mahkemesi’nin 22/06/2015 tarihli ve 2015/636 esas 2015/463 sayılı kararıyla mahkemenin görevsizliğine karar vermesi üzerine ortaya çıkan olumsuz görev uyuşmazlığının giderilmesi amacıyla dosyanın gönderildiği Bakırköy 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesince verilen Küçükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin görevsizlik kararının kaldırılmasına ilişkin 14/07/2015 tarihli ve 2015/968 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 15/10/2015 gün ve 66151 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 13/11/2015 gün ve KYB. 2015/353908 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 16/07/2008 tarihli ve 2008/7210 – 16565 sayılı ilamında da belirtildiği üzere;
T.C. Anayasası’nın 37. maddesinde “Hiç kimse kanunen tabi olduğu mahkemeden başka bir merci önüne çıkarılamaz”, 142. maddesinde “Mahkemelerin kuruluşu, görev ve yetkileri, işleyişi ve yargılama usulleri kanunla düzenlenir,”, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 3/1. maddesinde “Mahkemelerin görevleri kanunla belirlenir.”, 4/1. maddesinde “Davaya bakan mahkeme, görevli olup olmadığına, kovuşturma evresinin her aşamasında re’sen karar verilebilir. 6. madde hükmü saklıdır.”, 5/1. maddesinde “İddianamenin kabulünden sonra, işin davayı gören mahkemenin görevi aştığı veya dışında kaldığı anlaşılırsa, mahkeme bir kararla işi görevli mahkemeye gönderir.”, 5395 Çocuk Koruma Kanunu’nun 26. maddesindeki “(1) Çocuk Mahkemesi, Asliye Ceza Mahkemesi ile Sulh Ceza Mahkemesi’nin görev alanına giren suçlar bakımından, suça sürüklenen çocuklar hakkında açılacak davalara bakar. (2) Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi, çocuklar tarafından işlenen ve Ağır Ceza Mahkemesi’nin görev alanına giren suçlarla ilgili davalara bakar. (3) Mahkemeler ve çocuk hakimi, bu kanunda ve diğer kanunlarda yer alan tedbirleri almakla görevlidir. (4) Çocuklar hakkında açılan kamu davaları, Kanunun 17’nci maddesi hükümleri saklı kalmak kaydıyla bu kanunla kurulan mahkemelerde görülür.” yine aynı kanunun geçici 1, 2 ve 3. maddelerinde (1) 2253 sayılı Kanun gereğince kurulan Çocuk Mahkemelerinde derdest bulunan ve bu kanun ile kurulan Çocuk Mahkemesi’nin görevine giren dava ve işler, bu mahkemeler faaliyete geçtiğinde çocuk mahkemesine devredilir. (2) Genel Ceza Mahkemelerinde görülmekte olan ve bu Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihte onsekiz yaşı doldurmuş olan sanıklar hakkındaki dava ve işler Çocuk Mahkemeleri ile Çocuk Ağır Ceza Mahkemelerine devredilemez. (3) Çocuk Mahkemeleri ile Çocuk Ağır Ceza Mahkemeleri bulunmayan yerlerde, bu mahkemeler kurulup göreve başlayıncaya kadar çocuklar tarafından işlenen suçlara ait soruşturma ve kovuşturmalar Cumhuriyet Başsavcılığı ve görevli mahkemelerce bu kanun hükümlerine göre yapılır.”
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun yürürlük ve uygulama şekli hakkında Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 307/1. maddesinde “Temyiz ancak hükmün kanuna muhalif olması sebebine müstenit olur.”, anılan kanunun’un 308. maddesinde “Aşağıda yazılı hallerde kanuna mutlaka muhalefet edilmiş sayılır…4) Mahkemenin kanuna muhalif olarak davaya bakmaya kendini görevli veya yetkili görmesi hükümlerinin yer aldığı,
Merci Bakırköy 1 Çocuk Ağır Ceza Mahkemesince Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’nun 170 sayılı kararında derdest davaların yeni kurulan Çocuk Mahkemelerin, devri yönüğnde hüküm bulunmadığı, 09/10/2013 tarihli ve 801 sayılı Yargı Çevresi Değişikliği konulu kararında ise derdest dosyaların kesinleşinceye kadar halen görüldükleri mahkemeleri tarafından bakılması gerektiğinin belirtilmesi gerekçesiyle karar tesis edilmiş ise de Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’nun anılan kararlarının göreve ilişkin kanun hükümleri yürürlükten kaldırma niteliği taşımadığı, mahkemelerin görevlerinin kanunla belirlenmesine ilişkin anayasal ve yasal kuralların idari nitelikte bir işlemle değiştirilemeyeceği gözetilmeden Küçükçekmece 1. Çocuk Mahkemesi’nin görevsizlik kararının kaldırılması yerine, yazılı şekilde karar verilmiş olmasında isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Bakırköy 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi’nin 14.07.2015 gün ve 2015/968 D. İş sayılı kararının CMK’nun 309/4 maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yapılmasına, 16/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.