YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/25811
KARAR NO : 2015/23282
KARAR TARİHİ : 16.12.2015
Tebliğname No : KYB – 2015/351750
5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet suçundan sanık Ö.. O..’ın, aynı Kanun’un 3/5, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62 ve 52. maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 200,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, verilen hapis cezasının 5237 sayılı Kanun’un 51. maddesi gereğince ertelenmesine, sanığın 1 yıl süreyle denetime tabi tutulmasına dair Salihli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/11/2009 tarihli ve 2009/17 Esas, 2009/569 sayılı Kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 15/10/2015 gün ve 66175 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/11/2015 gün ve KYB. 2015-351750 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231 .maddesinin 5.fıkrasının “Sanığa yüklenen suçtan dolayı yapılan yargılama sonunda hükmolunan ceza, iki yıl veya daha az süreli hapis veya adlî para cezası ise; mahkemece, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilir. Uzlaşmaya ilişkin hükümler saklıdır. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, kurulan hükmün sanık hakkında bir hukukî sonuç doğurmamasını ifade eder.” hükmüne rağmen sanık Ö.. O.. hakkında 5 ay hapis ve 200,00 Türk lirası adlî para cezasına hükmedildiği hâlde hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususu tartışılmadan yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Dosya içerisinde KEMTV’nın bulunduğu, sanığın sorgusunun yapıldığı 13.11.2009 tarihli celsede iddianame ve eklerinin okunduğu, bu şekilde suçun işlemesi ile oluşan zarardan haberdar olunmasına rağmen, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı kararı da gözetilerek zararın sanık tarafından giderilmemiş olmasının CMK’nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına objektif koşullar yönünden engel teşkil ettiği, bu durum karşısında, mahkemece sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hususu tartışılmaksızın karar verilmesinin sonuca etkili olmadığı gözetilerek, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 16/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.