Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2015/24880 E. 2016/217 K. 20.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/24880
KARAR NO : 2016/217
KARAR TARİHİ : 20.01.2016

T.C.
YARGITAY
7. Ceza Dairesi

Esas No : 2015/24880
Karar No : 2016/217
Tebliğname No : K.Y.B. – 2015/277975

Y A R G I T A Y İ L A M I

4733 sayılı Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun’a muhalefet suçundan sanık N.. Ö..’in, anılan Kanun’un 8/4 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan haklarından koşullu salıverilme tarihine, diğer bendlerden yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, hapis cezasının anılan Kanun’un 51. maddesi uyarınca ertelenmesine dair Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/04/2012 tarihli ve 2011/81 esas, 2012/803 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 14/07/2015 gün ve 48244 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/09/2015 gün ve KYB. 2015/277975 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
5237 sayılı Kanun’un 53/3-1. cümlesinde yer alan “Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz…” hükmüne aykırı olarak, kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09.04.2012 gün ve 2011/81Esas, 2012/803 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nun 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedeni uyarınca hükümde yer alan;
“Sanığın TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan haklarından koşullu salıverilme tarihine,diğer bendlerde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına,” ifadesinin çıkarılmasına ve TCK’nun 51. maddesi uygulamasına ilişkin hükmün 6. fıkrasından sonra gelmek üzere “Sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53/1. maddesinin a- b- d- e bentlerinde belirtilen
haklardan TCK’nun 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin l. fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalan kişilerle ilgili bu hak ve yetkilerden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına,” ifadesinin eklenmesine ve hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, 20.01.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.