Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2015/22679 E. 2015/23863 K. 02.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/22679
KARAR NO : 2015/23863
KARAR TARİHİ : 02.12.2015

Tebliğname No : KD – 2013/115744
MAHKEMESİ : Çaldıran Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/02/2013
NUMARASI : 2013/14 (E) ve 2013/135 (K)
SUÇ : 5015 sayılı Yasa’ya Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizin 07.09.2015 gün ve 2015/17531 Esas, 2015/19244 Karar sayılı ilamına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 29.10.2015 tarih ve 2013/115744 sayılı yazısı ile itirazda bulunulduğu anlaşılmakla;
Yapılan yeniden inceleme sonunda; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 6352 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 308/3. maddesi gözetilerek itirazının KABULÜNE,
Dairemizin 07.09.2015 gün ve 2015/17531 Esas, 2015/19244 Karar sayılı sayılı kararının KALDIRILMASINA, yeniden yapılan incelemede;
1-5271 sayılı CMK’nun 231/11. maddesinde “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkumiyet hükmü kurabilir.” hükmü düzenlenmiş olup buna göre sanığın deneme süresi içinde yeniden suç işlemesi durumunda açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilmekle yetinilmesi gerektiği halde yazılı şekilde sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükümle verilen kaçak eşyanın müsaderesi ve nakil vasıtasının iadesine yönelik kararın sonuç doğuran nihai bir karar olmaması karşısında bu konuda mahkemece yeniden karar verilmesi gerektiği halde önceki yargılamada karar verildiğinden bahisle yeniden karar verilmemesi,
2-TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı,
3-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E, 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle bir karar verilmesinin gerekmesi,
Bozmayı icabettirmiş, katılan E.. E.. vekili ile sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca; hükmün 6. bendinden”Müsadere talepleri konusunda daha önce karar verilmiş olduğundan bu konuda tekrar bir karar verilmesine yer olmadığına “ifadesinin çıkarılmasına yerine “Suç konusu ele geçirilen kaçak benzinin 5015 sayılı Yasa’nın ek 5/1. maddesi uyarınca müsaderesine,şartları oluşmadığından nakil aracının müsaderesine yer olmadığına ve hak sahibine iadesine,araç kaydına konulan tedbirin kaldırılmasına “ifadesinin eklenmesi,5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin hükmün ee bendinin çıkarılmasına yerine “TCK’nın 53. maddenin 3. fıkrası gereğince kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ifadesi ile “Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK’nın 53. madde uygulamasında dikkate alınmasına” ifadesinin eklenmesi ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/12/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.