YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/19973
KARAR NO : 2019/33741
KARAR TARİHİ : 27.06.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Sanığın Kilis sınır kapısına gidip, sınırı geçerek Suriye Devleti’ne gittiğini ve oradan kaçak sigara ve çayları aldığını ifade etmesi karşısında, suç tarihi olan 20.10.2011 tarihli ülkeye giriş-çıkış kayıtları temin edilerek aynı gün ülkeye giriş yapmışsa 5607 sayılı Yasanın 3/1. madde ve fıkrası uyarınca mahkumiyetine hükmedilmesi, aynı gün giriş kaydı yoksa suç tarihi itibarıyla sanıktan ele geçirilen bandrolsüz sigaralar yönünden 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi, kaçak çay yönünden de 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesi uyarınca ayrı ayrı ceza tayini gerekirken yazılı şekilde sadece 5607 sayılı Yasa uyarınca mahkumiyete hükmedilmesi,
2. 5237 sayılı TCK’nun 51.maddesinin 1.fıkrasının (a) bendinde; sanığın daha önce üç aydan fazla hapis cezası ile cezalandırılmamış olması koşulu ve (b) bendinde; suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşması hükmü getirilmiş olmakla, adli sicil kaydına göre ertelemeye engel sabıkası olmayan ve mahkemenin ilk celsesine katılan sanığın tutanaklara yansıyan olumsuz bir davranışı olmamasına rağmen ” sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olması gözönüne alınarak suç işlemeyi alışkanlık haline getirdiği ve sanığın tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkememizde kanaat oluşmadığından” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile ertelemeye yer olmadığına karar verilmesi,
3. Sanık hakkında iddianame ile 5607 sayılı Yasanın 3/1. maddesinden dava açılmasına karşın 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesinden ek savunma hakkı verilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
4. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5. Kaçak eşyaların, taşıma aracı yüküne göre miktar veya hacim bakımından tamamını veya ağırlıklı bölümünü oluşturmaması ve kaçak eşyanın değeri ile müsaderesine karar verilen nakil vasıtasının değeri göz önüne alındığında, müsaderesinin 5237 sayılı TCK’nun 54/3. maddesi kapsamında hakkaniyete aykırı olacağı da gözetilerek nakil aracının iadesi yerine müsaderesine karar verilmesi,
6. Kaçak eşyaların müsaderesine karar verilirken TCK’nun 54. maddesinin 4. fıkrası gösterilmeksizin CMK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMK’nun 326/son maddesi uyarınca cezada kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 27.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.