Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2015/18946 E. 2015/23180 K. 09.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/18946
KARAR NO : 2015/23180
KARAR TARİHİ : 09.12.2015

Tebliğname No : 7 – 2015/294755 (2012-260315)
MAHKEMESİ : Batman 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/05/2012 (asıl karar) 17/10/2012 (D.İş Karar)
NUMARASI : 2011/1306 (E) ve 2012/1098 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasa’ya Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Sanık L.’in temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın 17/10/2012 havale tarihli dilekçesi ile eski hale getirme talebinde bulunduğu, mahkeme tarafından eski hale getirme talebinin reddine karar verilmiş ise de, temyiz talebi ile birlikte yapılan eski hale getirme talebi 5271 sayılı CMK’nun 42/1. maddesi gereğince Yargıtay’ca karara bağlanacağından bu konuda verilen red kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
29/05/2012 tarihli gıyabi mahkumiyet hükmünün sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edildiği anlaşılmakla, sanığın eski hale getirme talebinin REDDİNE,
Temyiz isteminin reddine dair kararın temyiz edilmesi nedeniyle yapılan incelemede;
Temyiz isteminin reddine dair 17/10/2012 gün ve 2012/594 değişik iş Esas – Karar sayılı ek kararı usul ve Yasa’ya uygun bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle redde dair hükmün ONANMASINA,
II- Sanık A.’in temyizine yönelik incelemede;
1-24/11/2015 günlü 29542 mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüge giren Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK ‘nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Açılan davanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi’nin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücreti hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine ” 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. 2015/85 K. Sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi yine hükümden “Gümrük İdaresi lehine vekalet ücreti verilmesine” ilişkin kısmın çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/12/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.