YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/18398
KARAR NO : 2015/21116
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

Tebliğname No : 7 – 2014/89928
MAHKEMESİ : Nusaybin Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/07/2010
NUMARASI : 2010/472 (E) ve 2010/571 (K)
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Bu dosyanın aynı gün incelemesi yapılan Dairemizin 2012/29647 Esas sayılı dosyası ile bağlantılı olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
I- Katılan gümrük idaresi temsilcisinin temyizine göre yapılan incelemede;
Suç tarihine ve ele geçen eşyanın niteliğine göre; sanıklara atılı eylemin 15.05.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5752 sayılı Kanunun 3.maddesiyle değişik 4733 sayılı Kanun’un 8/4.maddesinde öngörülen suçu oluşturacağından, doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi’nin 4733 sayılı Yasaya Muhalefet suçundan davaya katılma hakkı ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, Gümrük İdaresi adına temsilcisinin temyiz inceleme isteminin 5320 sayılı yasanın 8/1.maddesiyle yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanıklar Z.. B.., S.. B.. ve A.. D.. müdafiinin bu sanıklar hakkındaki mahkumiyet hükmünü temyizine gelince;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibariyle sanıkların eyleminin 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa’nın 8/4.fıkrası kapsamında kaldığı gözetilmeden 5607 sayılı Yasa’ya Muhalefetten yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de,
a)Gün adli para cezası paraya çevrilirken, uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
b)TCK’nun 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca, mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında 1. fıkranın (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmamasına, altsoyu dışında kalan kişiler üzerindeki bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,hükmün 5.bendinde yer alan “1875 gün adli para cezasının “ibaresinden sonra gelmek üzere “TCK’nun 52/2.maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesine,hükümden TCK’nun 53/3.maddesinin uygulanmasına dair bendin çıkarılmasına ve yerine” TCK’nun 53/3. maddesi uyarınca 53/1-c maddesinde yazılı kişisel hak yoksunluğunun,kendi altsoyu üzerindeki yetkileri bakımından uygulanmasına yer olmadığına” ifadesinin eklenmesi ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.11.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.