YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/18106
KARAR NO : 2015/23306
KARAR TARİHİ : 17.12.2015
Tebliğname No : 7 – 2015/59588 – 2013/20483
MAHKEMESİ : Malatya 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/05/2012
NUMARASI : 2011/544 (E) ve 2012/495 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I.Katılan Gümrük İdaresi vekilinin sanık İ.. Y.. hakkında verilen beraat kararına yönelik temyiz talebi bakımından yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından Gümrük İdaresi adına hazine vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 317.maddesi gereğince REDDİNE,
II.Sanık S.. D.. müdafiinin temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Malatya 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair 08/06/2015 tarih 2011/544 esas 2012/495 sayılı ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle ret kararının ONANMASINA,
III.Sanık M.. D..’in temyiz taleplerine yönelik yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53.maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suçtan zarar görmeyen ve davaya katılma hakkı olmayan gümrük idaresi lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı olup, sanık M.. D..’in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322.maddesi uyarınca; hükümden gümrük idaresi lehine vekalet ücreti verilmesine ilişkin kısmın çıkarılmasına karar verilmek suretiyle, sair kısımları aynen bırakılan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
IV.Sanık A.. D..’in temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Sanığın benzer eylemleri nedeniyle hakkında açılan davalar bakımından uyap kayıtlarında yapılan icnelemeye göre, halen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nda bulunan ve YCBS numarası 2015/385240 olan Gevaş Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/275 Esas ve 2015/433 Karar sayılı dosyasında suç tarihinin 29/05/2011, iddianame tanzim tarihinin ise 29/04/2013 olduğu, yine temyiz edilmeden kesinleşen Diyarbakır 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2012/24 Esas ve 2012/869 Karar sayılı dosyasında suç tarihinin 12/08/2011, iddianame düzenleme tarihinin 11/01/2012 olduğu gözetilerek, sanığın eylemlerinin TCK.nın 43/1 maddesi kapsamında kalıp kalmadığının belirlenmesi bakımından, kesinleşen dosyanın getirtilip incelenmesi ile anılan diğer dosyanın temyiz incelemesine konu bu dosya ile birleştirildikten sonra tüm delillerin birlikte değerlendirilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık A.. D..’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair hususları incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/12/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.