YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/17563
KARAR NO : 2015/19100
KARAR TARİHİ : 16.09.2015

Tebliğname No : KD – 2013/279103
MAHKEMESİ : Düziçi Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31/05/2013
NUMARASI : 2012/325 (E) ve 2013/121 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizin 27/05/2015 tarih ve 2014/32159 Esas, 2015/15973 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulmasına karar verilmiş ise de, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 10.07.2015 tarih ve 7 – 2013/279103 temyiz sayılı itirazıyla, Dairemizin anılan ilamına karşı itirazda bulunulması nedeniyle yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itirazı yerinde görüldüğünden, 6352 sayılı Yasa ile değişik CMK.nun 308/3.maddesi gözetilerek itirazın kabulüne,
Dairemizin 27/05/2015 tarih ve 2014/32159 Esas, 2015/15973 Karar sayılı kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
A) Sanık M.. Y..’un temyizine göre yapılan incelemede;
Sanığın, 01/07/2013 tarihinde tebliğ edilen hükmü CMUK’nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süresinden sonra 16/12/2013 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B) Sanık H.. A..’ın temyizine göre yapılan incelemede;
I) 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa’nın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK’nun 50/6 madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasa’nın 106. maddesinin 4 ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenmesi ve 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, doğrudan verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda 5275 sayılı Yasa’nın 106/3. maddesi uyarınca hapse çevrileceğinin sanığa ihtar edilmesine karar verilmesi,
II) Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezaları için TCK. 58. maddeye göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiç bir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK’nun 58 maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlık tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca;
1) Hükümden, “…ve ödenmeyen para cezasınn hapse çevrilmesine…” ifadesinin çıkartılması,
2) Hükümden tekerrüre dair 7. fıkrada ki, “cezanın” ifadesi çıkartılarak yerine “hapis cezasının” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.