Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2015/17220 E. 2019/33124 K. 29.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/17220
KARAR NO : 2019/33124
KARAR TARİHİ : 29.05.2019

MAHKEMESİ : Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kaçakçılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizce de kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2014 tarihli ve 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK’nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
Temyiz incelemesine konu bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 13/04/2011, iddianame düzenleme tarihinin ise 21/04/2011 olduğu,
Dairemizce daha önceden incelenerek düzeltilerek onanmasına karar verilen Dairemizin 2014/2681 Esas numarasında kayıtlı Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/340 E. – 2011/492 K. sayılı dosyasında sanığa atılı eylem ile ilgili olarak suç tarihinin 14.03.2011, iddianame düzenleme tarihinin ise 18.04.2011 olduğu, bu dosyalardaki eylemlerin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek, suç tarihlerine ve işlenen suçun niteliğine göre sanığın eylemlerinin TCK’nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyanın celp edilerek incelenmesi, eylemlerin TCK’nun 43. maddesi kapsamında değerlendirilmesi halinde kesinleşen cezanın mahsubuna karar verilmesinin düşünülmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca hükmün sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 29/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.