Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2015/16492 E. 2015/23940 K. 17.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/16492
KARAR NO : 2015/23940
KARAR TARİHİ : 17.11.2015

Tebliğname No : K.Y.B. – 2015/204036

Y A R G I T A Y İ L A M I

5607 sayılı Kaçakçılık Mücadele Kanunu’na muhalefet suçundan sanık Y..Ü..’in aynı Kanun’un 3/18 ve 62. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 1.000,00Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Orhangazi Asliye Ceza Mahkemesi’nin 24/12/2013 tarihli, 2013/326 esas, 2013/516 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı’ndan verilen 29/05/2015 gün ve 2015-10940/35204 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 08/06/2015 gün ve KYB.2015/204036 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun ” İşlediği suçtan dolayı iki yıl veya daha az süreyle hapis cezasına mahkum edilen kişinin cezası ertelenebilir. Bu sürenin üst sınırı, fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş olan kişiler bakımından üç yıldır..” şeklindeki 51/1. maddesinin emredici hükmü karşısında, altmışbeş yaşını doldurmuş sanık hakkında hürriyeti bağlayıcı cezanın aynı Kanun’un 51. maddesinde ertelenmesinde yasal koşullar bulunduğu halde yazılı şekilde karar verilmesinde,
2- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi’nin 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik kararın gerekçesindeki açıklamaya aykırı olarak, hüküm kısmında yazılı şekilde karar verilmesine yer olmadığına karar verilerek hüküm ile gerekçe arasında çelişki oluşturulmasında isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadale Kanun’una muhalefet suçundan sanık Y.. Ü..’in, aynı Kanun’un 3/18 ve TCK’nun 62. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 1.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Orhangazi Asliye Ceza Mahkemesi’nin 24.12.2013 tarihli ve 2013/326 Esas-2013/516 sayılı kararı temyiz edilmeksizin kesinleşmesi üzerine sanık müdafii tarafından kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu, ancak kanun yararına bozma incelemesi için gönderilen dosyanın, asıl dosyanın bir kısmının fotokopi evrakından ibaret olduğu ve tebligat parçalarının bulunmadığı anlaşılmakla, sanık Y.. Ü.. hakkında mahkumiyet hükmü kurulan Orhangazi Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/326 Esas-2013/516 Karar sayılı dosya aslı gönderildikten sonra kanun yararına bozma incelemesi yapılmak üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 17/11/2015 günü oybirliği ile karar verildi.