YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/16418
KARAR NO : 2019/30735
KARAR TARİHİ : 30.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
CMK’nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine objektif koşullar bakımından engel hali bulunmayan sanığın mahkemesince alınan savunmasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını ve zararı karşılamak isteyip istemediği sorulmadığı gibi dosyada KEMT varakasının olmadığı da nazara alınarak; dava konusu eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplam tutar olan miktarın kamu zararı olduğunun bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/9. madde ve fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir davranışı ve suç tarihinde sabıkası bulunmayan, hakkındaki cezada TCK’nun 62/1. maddesi gereği indirim yapılan sanık hakkında, dosya kapsamıyla uygun olmayan ve yetersiz gerekçe gösterilmek suretiyle “Sanığın kişiliği ve bir daha suç işlemeyeceği yönünde mahkemede olumlu kanaat hasıl olmadığından” şeklindeki gerekçe ile hükümde çelişki oluşturacak şekilde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve hapis cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre de;
1.Sanığın eylemine uyan ve suç tarihinde yürürlükte olan 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesinde öngörülen cezanın 2 yıldan 5 yıla kadar hapis ve yirmibin güne kadar adli para cezası olduğu gözetilmeden sanığa verilen temel hürriyeti bağlayıcı cezanın 1 yıl hapis olarak belirlenmesi ile TCK’nun 62. maddesi uyarınca takdiri indirim uygulandıktan sonra netice cezanın 1 yıl 8 ay hapis olarak belirtilmesi suretiyle hükümde çelişki yaratılması,
2.24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.