YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/16333
KARAR NO : 2019/30648
KARAR TARİHİ : 18.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Malen sorumlu …’in temyiz istemine ilişkin incelemede;
Kamu davasından haberdar edilmesine rağmen usulüne uygun dilekçe ile veya sözlü olarak katılma talebinde bulunmadığı için müdahillik sıfatı kazanmayan malen sorumlu …’in temyize hakkı bulunmadığından temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Sanık …’un temyiz istemine ilişkin incelemede;
Sanığın 10.01.2014 tarihinde tebliğ edilen hükmü CMUK’nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süresinden sonra 17.03.2014 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
III) Sanık …’in temyiz istemine ilişkin incelemede;
1. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Uzun süreli hapis cezası ertelenmeyen sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-a, b, d, e bentlerindeki haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Dava konusu kaçak eşyaların 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca, suçta kullanılan nakil aracının 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 54/1. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükümden TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
2. Hükmün kaçak eşyaların müsaderesine ilişkin fıkrasında yer alan “4733 Sayılı Yasa’nın 8/4 maddesi delaletiyle 5237 Sayılı Yasa’nın 54’üncü” ibaresinin çıkartılarak yerine “5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 54/4.” ibarelerinin yazılması ve yine hükmün suçta kullanılan nakil aracının müsaderesine ilişkin fıkrasında yer alan “4733 Sayılı Yasa’nın 8/4 maddesi delaletiyle 5237 Sayılı Yasa’nın 54’üncü” ibaresinin çıkartılarak yerine “5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 54/.” ibarelerinin yazılması ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.