Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2015/16087 E. 2019/31052 K. 02.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/16087
KARAR NO : 2019/31052
KARAR TARİHİ : 02.05.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kaçakçılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, iade

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve suça konu eşyanın niteliğine göre sanığın 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği ve temel cezanın 2 yıl olacağı gözetilmeden, uygulama yeri bulunmayan 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesinden sonuç hapis cezası 10 ay olarak belirlenmiş ise de; doğru uygulama yapılmış olması halinde sonuç hapis cezasının 1 yıl 8 ay olacağı cihetle 65 yaşından büyük olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 50/3. maddesinin uygulanmasının mümkün olmaması nedeni ile bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
1. Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 62/1. maddesi yerine TCK’nun 62. maddesinin yazılması, doğrudan verilen adli para cezasının günlüğü 20,00 TL’den paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK’nun 52/2. maddesi yerine TCK’nun 52/1. madde ve fıkrasının gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3. Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan “TCK’nun 54/4. madde ve fıkrası” yerine “TCK’nun 54. madde ve fıkrasının” gösterilmesi suretiyle CMUK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
4. Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi’nin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükmün ikinci paragrafından “TCK’nun 62. maddesi” ifadesinin çıkartılarak yerine “TCK’nun 62/1. madde ve fıkrası” ifadesinin eklenmesi, hükmün dördüncü paragrafından ”TCK’nun 52/1 maddesi” ifadesinin çıkartılarak yerine ”TCK’nun 52/2. madde ve fıkrası” ifadesinin eklenmesi,
2. Sanık hakkındaki hükmün TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bentlerinden sonra gelecek şekilde “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
3. Hükmün 11. paragrafından “TCK’nun 54. maddesi” ifadesinin çıkartılarak yerine “TCK’nun 54/4. madde ve fıkrası” ifadesinin eklenmesi,
4. Hükmün katılan kurum lehine vekalet ücretine karar verilen paragrafının hükümden çıkartılması ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.