YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15693
KARAR NO : 2015/19657
KARAR TARİHİ : 07.10.2015
Tebliğname No : K.Y.B. – 2015/208568
5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu’nun 68/1-c maddesine aykırı davranmak eyleminden dolayı İ.. K.. hakkında Iğdır Valiliği Merkez İlçe Nüfus Müdürlüğü’nün 17.03.2011 tarihli ve 1398/2011/792 sayılı İdari para cezası karar tutanağı ile uygulanan 710 Türk Lirası idari para cezasına yönelik başvurunun reddine ilişkin Iğdır 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 11.12.2012 tarihli ve 2011/23 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 04/02/2014 gün ve 47449 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 17/02/2014 gün ve KYB. 2014/51321 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, muterizin adres kayıt sisteminde kayıtlı adresinde oturmadığı yönünde 29.09.2010 tarihinde kolluk tarafından tutanak tutulmuş olmakla, kabahat eyleminin bu tarihte tespit edildiği, ancak idari yaptırım kararının 17.03.2011 tarihinde verildiği, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun soruşturma zamanaşımına ilişkin 50/2 maddesinde “89 uncu maddesi hariç olmak üzere 1111 sayılı Askerlik Kanunu, 2839 sayılı Milletvekili Seçimi Kanunu, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu, 2972 sayılı Mahalli İdareler ile Mahalle Muhtarlıkları ve İhtiyar Heyetleri Seçimi Hakkında Kanun, 3376 sayılı Anayasa Değişikliklerinin Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanun, 4925 sayılı Karayolu Taşıma Kanunu, 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu ve 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğü’nün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunda belirtilen ve idari para cezasına gerektiren fiilin işlendiği tarihi takip eden takvim yılının son günü bitimine kadar idari para cezası verilerek tebliğ edilmediği takdirde idari yaptırım kararı verilemez, verilmiş olanlar düşer.” şeklindeki düzenleme nazara alındığından başvurunun kabulü yerine yazılı şekilde karar tesisinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı kararı gereğince temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 19. Ceza Dairesine ait bulunduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın anılan daireye sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.