Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2015/1464 E. 2017/5418 K. 20.06.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1464
KARAR NO : 2017/5418
KARAR TARİHİ : 20.06.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık … hakkında beraat, sanık … hakkında hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- O yer Cumhuriyet Savcısının sanık … hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin yapılan incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere göre O yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- O yer Cumhuriyet Savcısının sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin yapılan incelemesinde;
Dava konusu sigaralar hakkında mahallinde karar alınması mümkün görülmüştür.
1- Doğrudan tayin olunan adli para cezasının 1 gününün 20,00 TL’den hesabı sırasında uygulama maddesi olan TCK.nun 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. madde ve fıkrasına aykırı davranılması,
2- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- İddianamede davaya konu kaçak eşyanın müsaderesi talep edilmediği halde, ek savunma hakkı tanınmadan müsadere kararı verilmesi,
4- Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulandığı fıkrada uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK.nun 58/6. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK.nun 231. maddesine aykırı davranılması ve sanık hakkında hem hapis hem de adli para cezasına hükmedilmesi karşısında, TCK.nun 58. maddesinin uygulanmasında adli para cezalarında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde hiç bir ayrım yapılmaksızın sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
5- Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresinin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
1- Hükmün 4. paragrafındaki ”… TCK.nun 52.” ibaresinin çıkarılıp yerine gelmek üzere “TCK.nun 52/2.” ibaresinin eklenmesi,
2- Hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
3- Hükümden “dava konusu eşyanın müsaderesine” ilişkin kısmın çıkartılması,
4- Hükmün 6. paragrafındaki “… TCK.nun 58. maddesi gereğince hakkında verilen cezasının” ibaresi çıkartılarak yerine “TCK.nun 58/6. maddesi gereğince hakkında hükmedilen hapis cezasının” yazılması,
5- Hüküm fıkrasından Gümrük İdaresi lehine vekalet ücretine hükmedilen kısmın çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.