YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14440
KARAR NO : 2018/13946
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanıklar … ve … hakkında beraat, diğer sanıklar hakkında hükümlülük, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan … İdaresi vekilinin temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi’nin davaya katılma ve hükmü temyiz etme yetkisi bulunmadığından, Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II) Sanık …’in temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
1.Gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin sevk maddesi olarak TCK’nun 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3. Dava konusu eşyanın 5607 sayılı Kanun 13/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 54/4.maddesi uyarınca müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,
1.Hükmün 3. numaralı kısmı birinci ve ikinci bendinden ”günlüğü” ibaresinden önce gelmek üzere ”TCK’nun 52/2.maddesi” ibaresinin eklenmesi,
2. Hükmün 3 numaralı kısmında TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bendin çıkartılarak yerine gelmek üzere “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de
yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ibaresinin eklenmesi,
3. Hükmün müsadereye ilişkin bendinde ”4733 sayılı Yasa’nın 8/4.maddesi yollamasıyla” ve ”5607 Sayılı Yasanın 16. maddesi gereğince suça konu eşyanın bozulma ihtimali nazara alındığında kararın kesinleşmesinin beklenmeksizin anılan eşyanın tasfiyesine” ibarelerinin çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II) Sanık …’un temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Dairemizce kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2014 tarih ve 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK’nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
İncelemeye konu iş bu dosyaya ilişkin suç tarihinin suç tarihinin 14.01.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 12.04.2013 olduğu,
Dairemizde aynı gün incelenen 2016/15488 Esas sayılı dosyada (Gaziantep 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/220 Esas, 2014/980 Karar sayılı dosyasına ilişkin) suç tarihinin 28.01.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 21.03.2013 olduğu,
Dairemizde aynı gün incelenen ve sanık yönünden reddedilmek suretiyle kesinleşen 2018/16903 Esas sayılı dosyada (Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/657 Esas, 2015/783 Karar sayılı dosyasına ilişkin) suç tarihinin 04.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 14.06.2013 olduğu,
Küçükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/322 Esas sayılı derdest dosyasında suç tarihinin 14.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 17.05.2013 olduğu,
Gaziantep 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/459 Esas sayılı derdest dosyasında suç tarihinin 18.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 03.04.2013 olduğu,
Nizip 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2016/149 Esas sayılı derdest dosyasında suç tarihinin 21.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 08.03.2013 olduğu anlaşılmakla;
Suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre sanığın eylemlerinin TCK’nun 43. madde kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde kesinleşmeyen dosyalar yönünden birleştirilmesi, eylemlerinin TCK’nun 43. maddesi kapsamında değerlendirilmesi halinde kesinleşen cezanın mahsubuna karar verilmesinin düşünülmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA,
III) Sanık …’nin temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Dairemizce kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2014 tarih ve 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş
biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK’nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
İncelemeye konu iş bu dosyaya ilişkin suç tarihinin suç tarihinin 14.01.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 12.04.2013 olduğu,
Dairemizde aynı gün incelenen ve sanık yönünden temyiz edilmeksizin kesinleşen 2016/15488 Esas sayılı dosyada (Gaziantep 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/220 Esas, 2014/980 Karar sayılı dosyasına ilişkin) suç tarihinin 28.01.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 21.03.2013 olduğu,
Dairemizde aynı gün incelenen 2018/16903 Esas sayılı dosyada (Nizip 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/657 Esas, 2015/783 Karar sayılı dosyasına ilişkin) suç tarihinin 04.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 14.06.2013 olduğu,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2015/327073 Esas sayılı dosyasında (Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/464 Esas, 2015/199 Karar sayılı dosyasına ilişkin ) suç tarihinin 18.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 03.04.2013 olduğu,
İstanbul Anadolu 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/300 Esas, 2014/288 Karar sayılı temyiz edilmeksizin kesinleşen dosyasında suç tarihinin 18.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 31.05.2013 olduğu,
Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2016/149 Esas sayılı derdest dosyasında suç tarihinin 21.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 24.01.2014 olduğu anlaşılmakla;
Suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre sanığın eylemlerinin TCK’nun 43. madde kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde kesinleşmeyen dosyalar yönünden birleştirilmesi, eylemlerinin TCK’nun 43. maddesi kapsamında değerlendirilmesi halinde kesinleşen cezanın mahsubuna karar verilmesinin düşünülmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 11.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.