YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/13641
KARAR NO : 2015/18865
KARAR TARİHİ : 10.09.2015

Tebliğname No : 7 – 2014/24784
MAHKEMESİ : İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/11/2013
NUMARASI : 2013/678 (E) ve 2013/1494 (K)
SUÇ : 4733 sayılı yasaya muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Gümrük İdaresi vekilinin temyizine göre yapılan incelemede;
Atılı eylemin suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibariyle 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen gümrük idaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, gümrük idaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Sanık M.. Ç..’ in temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında erteli 1 yıl 8 ay hapis cezası verildiği halde 5237 sayılı TCK.nun 53/3. maddesinin “Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz” amir hükmü dikkate alınarak bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık M.. Ç..’ in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1 maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322.maddesi uyarınca, hükümden sanık hakkında 5237 sayılı Yasa’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkranın çıkartılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK.nun 53/1-a,b,d ve e bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, sanığın mahkum olduğu hapis cezası ertelendiğinden TCK.nun 53/1-c bendinde belirtilen kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı maddenin 3.fıkrası uyarınca yoksun bırakılmamasına, diğer kişilere yönelik TCK.nun 53/1-c bendinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanmasına kadar yoksun bırakılmasına” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III-Sanık F.. A..’ ın eşi E. A.’ ın temyiz isteminin incelenmesinde ise;
Dairemizce daha önce karar verilen;
2015/12850 Esas sayılı (İzmir 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/210 E. 2013/1065 K.sayılı dosyası,),
2014/34036 Esas sayılı (İzmir 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/194 E. 2013/1020 K.sayılı dosyası,) ,
2015/5783 Esas sayılı (İzmir 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/283 E. 2013/1121 K.sayılı dosyası,) dosyalardaki eylemlerin benzer suç vasfına yönelik olduğu cihetle, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.04.2014 gün ve 2013/7-591 E 2014/171 K sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği gibi suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işlendikleri yer ve işlenme zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özelliklerin birlikte değerlendirilmesiyle eylemin TCK.nun 43.maddesi kapsamında kalıp kalmadığının belirlenmesi için eldeki dosya ile anılan dosyalar birleştirilmek suretiyle yargılama yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdiri gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık F.. A..’ ın eşi E. A.’ ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün sair yönleri incelenmeksizin 5320 sayılı Yasanın 8/l.maddesi gereğince yürürlükte, bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.