YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/12508
KARAR NO : 2019/27585
KARAR TARİHİ : 14.02.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Sanık hakkında 4733 sayılı Yasanın 8/5. maddesi uyarınca cezalandırılması istemi ile dava açıldığı anlaşılmakla; 5271 sayılı CMK’nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan sanığın 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2.Dairemizce kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2014 tarihli ve 2013/7- 591 Esas, 2014/171 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK’nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
İncelemeye konu iş bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 28.12.2010, iddianame düzenlenme tarihinin 14.04.2011 olduğu,
Yapılan UYAP sorgulamasında daha önce incelenerek sanık yönünden onanmasına karar verilen Dairemizin 2014/17100 Esas sayısında kayıtlı Torbalı 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/181 Esas, 2012/249 Karar sayılı dosyasında suç tarihinin 16.02.2011, iddianame düzenlenme tarihinin 18.03.2011 olduğu anlaşılmakla;
Anılan dosyalarda sanığın eylemlerinin benzer mahiyette olduğu dikkate alınarak, temyiz edilmeksizin kesinleşen dosyanın da aslının veya onaylı bir örneğinin bu dosya arasına alınarak, sanığın bu eylemi bir suç işleme kararı icrası kapsamında işleyip işlemediği ve hakkında TCK’nun 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağı hususu tartışıldıktan sonra bir karar verilmesi ve kesinleşmiş cezanın mahsubunun düşünülmesi dikkate alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
3.Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Torbalı 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2007/257 Esas ve 2007/652 Karar sayılı ilamı ile mahkum olduğu önceki hükümlülüğünün miktar itibariyle kesin nitelikte adli para eczasına ilişkin olduğu ve tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeksizin 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına hükmolunması,
4.Suçta kullanılan tartı aletinin 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 54/1. maddesi uyarınca müsaderesine hükmedilmesi, dava konusu kaçak eşyaların 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine hükmedilmesi gerekirken ayrıca kaçak eşyaların tasfiyesine de hükmedilmesi.
Yasaya aykırı, sanık …’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.